پیچیدگی روایت های داستانی کودکان تک زبانه و دوزبانه 4 -6 ساله (مطالعه موردی: تهران و جویبار) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بررسی رشد روایی یکی از ابزارهای کارآمد و پرکاربرد در مطالعات رشد زبان، دوزبانگی و اختلال های زبانی است. به ویژه آزمون های مرتبط با دستور داستان که ساختار روایت را در دو سطح کلان (شناختی) و خرد (زبانی) تحلیل می کنند، در سال های اخیر بسیار موردتوجه زبان شناسان بوده اند. در این پژوهش، پیچیدگی ساختار روایت های داستانی فارسی 16 کودک 4 تا 6 ساله دوزبانه مازندرانی-فارسی ساکن جویبار با 16 کودک تک زبانه فارسی زبان همتای سنی و جنسی آن ها در تهران مقایسه و تحلیل می شوند. متغیرهای مستقل و کنترل در این پژوهش دوزبانگی، جنسیت و سن هستند. ابزار گردآوری داده، بازگویی داستان مصور بی کلام و چارچوب تحلیل، شاخص تی اِن اِل پی آر (TNL-Pr) (گیلام و گیلام، 2009) برای سنجش پیچیدگی ساختار روایت است. بر مبنای یافته ها در هر دو گروه با بالارفتن سن پیچیدگی ساختار روایت به ویژه در سطح ساختار خرد در کاربرد قید، حروف ربط و افعال ذهنی و در ساختار کلان در اشاره به پیامد، بیشتر می شود. میانگین نمره کودکان تک زبانه در همه گروه ها، به ویژه در سنین پایین تر بیشتر از دوزبانه و تفاوت دو گروه در اشاره به رخداد آغازین و پاسخ درونی معنادار است. تعداد واژه در روایت های تک زبانه ها بیشتر از دوزبانه و این تفاوت در گروه سنی 4 تا 5/4 ساله معنادار است. پیچیدگی ساختار روایت در دختران و پسران تفاوت هایی را نشان می دهد، اما تفاوت ها به لحاظ آماری معنادار نیستند. در گروه تک زبانه تعداد واژه و میانگین طول پاره گفتار در دختران بیشتر از پسران و در گروه دوزبانه در پسران بیشتر از دختران است. با وجود این، جنسیت تأثیر معناداری بر طول روایت ندارد.Narrative Complexity in Monolingual and Bilingual 4-6 Year Old Children: A Case Study of Tehran and Juybar
Assessing the development of narrative skills is one of the practical and frequently used methods in research related to bilingualism, language acquisition, and language impairment. Tools designed based on the story grammar which focus on both cognitive and linguistic skills have attracted a lot of attention. This comparative study tried to investigate the complexity of Persian narrative structure of monolingual and Persian-Mazandarani bilingual children. The sample includes 16 bilingual boys and girls aged 4 to 6, and 16 monolinguals matched in age and gender. The independent and control variables are bilingualism, gender, and age. The picture story, ‘Frog, where are you?’ (Mayer, 1969) was used to extract data. The framework introduced in the test of narrative language (TNL-Pr) (Gillam & Gillam, 2009) was used to analyze the narrative complexity. The results showed that the complexity of narrative structure increases in both groups in older children, especially regarding the use of adverbs, conjunctions, mental verbs, and referring to consequence. Monolinguals generally recorded higher points in all groups especially in younger children. At macrostructure level, differences between monolingual and bilingual children in referring to initiating event, and internal response are significant. Monolinguals significantly produced longer narratives comparing to bilinguals and the difference is significant among children aged 4-4/5. Gender does not show any significant impact on the complexity of the narratives. Among monolinguals, WC and MLU were higher in narratives produced by girls, but among bilinguals it was the opposite. However, gender does not have a significant impact on the length of narratives.
تبلیغات
