زیست-سیاستِ مدرن: فوکو به کافکا (مطالعه موردی: رمان محاکمه) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقاله حاضر، با مطالعه ای بینارشته ای و تطبیقی، به دنبالِ کشف پیوندی میان رویکرد فوکو به مفهوم قدرت و نگاه کافکا در رمان محاکمه است. نقطه اتصال فوکو و کافکا را می توان در مفهوم زیست-سیاست یافت، جایی که زندگی به موضوع سیاست تبدیل می شود. ظهور زیست-سیاست نقطه افتراق جهان مدرن از جهان سنتی است. در جهانِ پیشامدرن، قدرت در شمایل جلاد و در لحظه مرگ پدیدار می شد. اما قدرت مدرن با مدیریتِ سوژه زنده و آزاد درگیر است. مطالعه موردیِ پژوهش حاضر رمان محاکمه اثر کافکا است. کا. (شخصیت داستان) درگیر همان قدرتِ سراسربینی است که فوکو در آثار خویش ترسیم می کند، قدرتی که نه یک فعل مجرمانه خاص بلکه تمامیتِ زندگیِ مجرم را تعقیب می کند. به همین دلیل است که کا. هیچ گاه به ارتکاب جرم مشخصی متهم نمی شود. درعوض، او ناگزیر است که کل زندگی اش -از کودکی تاکنون- را شرح دهد و به زیرِ نور آورد. به اعتقاد فوکو، هرچه قدرت مدرن بیشتر خود را پنهان می کند، زندگیِ توده ها را بیشتر به روشنا می آورد. در رمان کافکا نیز کا. هیچ گاه به دادگاه دسترسی ندارد و تا پایان هم از چشم او دور می ماند. دادگاه همچون قدرت منتشرِ فوکویی در همه جا پراکنده است و هیچ نقطه ثابتی ندارد. در مقاله حاضر نشان داده شده است که این قدرتِ همه جا حاضر نه یک نیروی الهیاتی بلکه همان زیست-سیاستی است که فوکو از آن سخن می گوید.Abstract: Modern Bio-Politics: From Foucault to Kafka (Case Study: The Trial)
This paper, through an interdisciplinary and comparative study, seeks to uncover the connection between Foucault’s approach to the concept of power and Kafka’s perspective in his novel The Trial. The point of convergence between Foucault and Kafka can be found in the concept of biopolitics, where life itself becomes the subject of politics. The emergence of biopolitics marks the distinction between the modern world and the traditional one. In the pre-modern world, power manifested itself in the figure of the executioner and in the moment of death. However, modern power engages in the management of the living and free subject. The case study of this research is Kafka’s The Trial. The character K. (the protagonist) is entangled in the same panoptic power that Foucault describes in his works—a power that pursues not just a specific criminal act, but the entirety of the criminal's life. This is why K. is never accused of a specific crime; instead, he is compelled to narrate and bring to light his entire life, from childhood to the present. According to Foucault, the more modern power hides itself, the more it brings the lives of the masses into the light. Similarly, in Kafka’s novel, K. never gains access to the court, which remains hidden from his view until the end. The court, like Foucault’s diffuse power, is omnipresent and has no fixed location. This paper demonstrates that this omnipresent power is not a theological force but the very biopolitics that Foucault speaks of.
تبلیغات
