معیار ثبوتی صدق قضایا در رئالیسم انتقادی با تأکید بر دیدگاه آندرو سایر (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
چگونگی ادراکات ذهنی و بازنمود عالم واقع در ذهن، پرسشی معرفت شناختی است که ذهن اندیشمندان زیادی را به خود مشغول داشته است. بر محور پاسخ به این پرسش، دو جریان عمده شکل گرفت که یکی بر تناظر جزء به جزء ذهن و عین همچون بازتاب تصویر بر آینه اصرار دارد و جریان دوم، معرفت بشری را سراسر برساخته ذهن می داند که راهی به عالم عین ندارد. در این میان برخی، ادراکات ذهنی را محصول تعامل و تفاعل ذهن و واقعیت خارجی می دانند. رئالیسم انتقادی اگرچه جهان خارج را مستقل از ذهن فاعل شناسا مفروض می گیرد، اما ادراک جهان خارج را مساوی با جهان بیرونی نمی داند. بر این اساس واکاوی نقادانه معرفت خود از جهان را لازمه دست یابی به معرفتی معتبر می داند. این مقاله در صدد پاسخ به این پرسش است که موضع رئالیسم انتقادی درباره ماهیت صدق یا معرفت معتبر چیست تا از خلال پاسخ به این پرسش، خلأهای محتمل در این مکتب تبیین گردد. درنهایت ضمن پذیرش برخی دعاوی رئالیسم انتقادی با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی، نشان می دهد توافق بین الاذهانی و کفایت عملی به عنوان جایگزین مسئله صدق خالی از اشکال نیست.The evidentiary criterion of the truth of propositions in critical realism
How mental perceptions and representation of the world located in the world of the mind is an epistemological question that has occupied the minds of thinkers throughout history. Based on the answer to this question, two main currents were formed, one of which insists on the correspondence of mind and object to each other, like the reflection of an image on a mirror, and the second current considers human knowledge to be entirely a construct of the mind, which does not have a way to the real world. perceptions to be the product of the interaction between the mind and the external reality. Although critical realism assumes the external world to be independent from the cognitive agent's mind, it does not consider the perception of the external world to be equal to the external world. For this reason, Warsi considers his criticism of the world as necessary to achieve an authentic knowledge. The present article, while accepting some claims of critical realism, shows that the critical approach to the problem of truth cannot be the basis and criterion for all propositions.
تبلیغات
