آیا دیوید هیوم برای پذیرش وجود خداوند جایی باقی می گذارد؟ (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
هیوم از بزرگ ترین فیلسوفان سنت بریتانیایی بود که قصد داشت در نوشته های فلسفی اش، با تدوین چالش شکاکانه و چالش فریب اثبات کند که خداوند وجود ندارد؛ اما به تازگی محققان تلاش می کنند تا این رویکرد معارضه جویانه هیوم درباره وجود خداوند را تعدیل کنند و نشان دهند که او وجود خداوند را می پذیرد؛ این کار عمدتاً با تکیه بر خوانش دیگر از نگرش هیوم به برهان نظم انجام شده است. این مقاله با استناد به اصل شکاکانه و اصل طبیعت گرایانه نظام هیوم می خواهد نشان دهد که این رویکرد جدید محققان از موضع هیوم درباره وجود خداوند و برخی دیگر از این سنخ رویکردها، قابل اعتراض و بسیار چالش برانگیز هستند. در این مقاله، روش تحقیق به تناسب موضوعِ آن از نوع کتابخانه ای است و روش نگارش مقاله نیز توصیفی تحلیلی است. در هر بخش افزون بر بیان دیدگاه خودِ دیوید هیوم در باب مباحث مطرح شده، به برخی آثار و دیدگاه های شارحان و مفسران وی در بخش هایی که مورد نیاز است، اشاره و به تحلیل و بررسی آنها نیز پرداخته شده است. دست آخر نتیجه این شد که هیوم در فلسفه خود برای پذیرش وجود خداوند جایی باقی نمی گذارد.Does David Hume Allow Room for Accepting God’s Existence?
Hume was one of the greatest philosophers of the British tradition, whose intention in his philosophical writings was to formulate a skeptical and deceptive challenge, aiming to demonstrate that God does not exist. Recently, however, some researchers have sought to moderate Hume’s antagonistic approach to God’s existence, arguing that he accepted the possibility of God's existence. This view is largely based on an alternative reading of Hume’s stance on the design argument. Drawing upon the skeptical and naturalistic principles in Hume’s philosophical system, this article aims to demonstrate that these recent approaches regarding Hume’s position on God's existence, along with similar interpretations, are objectionable and problematic. The research method employed in this article is bibliographical, and the article is written using a descriptive-analytic approach. In each section, alongside David Hume’s views on the issues at hand, the works and interpretations of his commentators are cited and examined as necessary. Finally, we conclude that Hume allows no room for accepting God's existence in his philosophy.
تبلیغات
