بررسی تأثیر مشاوره زوجی هیجان مدار بر استرس زناشویی و هیجانات منفی زوجین (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر مشاوره زوجی هیجان مدار بر استرس زناشویی و هیجانات منفی زوجین بود. روش پژوهش: روش این پژوهش نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زوجین مراجعه کننده به فرهنگ سرای خانواده و مراکز مشاوره شهر اصفهان بود. برای انتخاب نمونه مورد نظر از تعداد 110 زوج، 40 زوج (80 نفر) به صورت داوطلب انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (20 زوج در گروه آزمایش و 20 زوج در گروه کنترل) قرار گرفتند. برای سنجش استرس زناشویی از پرسشنامه مقیاس نواحی تغییر ویس و همکاران (1973) و برای سنجش هیجانات منفی از پرسشنامه واتسون و همکاران(1988) استفاده شد. متغیر مستقل مشاوره زوجی هیجان مدار جانسون (2004) بود که در ده جلسه روی گروه آزمایش اعمال شد و در این مدت هیچ گونه اقدامی برای گروه کنترل انجام نشد؛ داده ها با استفاده از واریانس اندازه مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مشاوره زوجی هیجان مدار بر هیجانات منفی (09/5F=، 013/0 >P) و استرس زناشویی (04/7F=، 031/0>P) تأثیرگذار بود و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار گزاش شد (05/0=P). نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت مشاوره زوجی هیجان مدار موجب کاهش استرس زناشویی و کاهش هیجانات منفی زوجین مراجعه کننده می شود.Investigating the effect of emotion-oriented couple counseling on marital stress and negative emotions of couples in Isfahan city
Aim: The purpose of this study was to investigate the effect of emotion-oriented couple counseling on marital stress and negative emotions of couples. Method: The method of this research was quasi-experimental and of the pre-test-post-test type with a control group and a follow-up phase. To select the desired sample from the number of 110 couples, 40 couples (80 people) were selected as volunteers and randomly placed in two experimental and control groups (20 couples in the experimental group and 20 couples in the control group). To measure marital stress, Weiss et al.'s (1973) Change Areas Scale questionnaire was used, and to measure negative emotions, Watson et al.'s (1988) questionnaire was used. The independent variable was Johnson's emotion-oriented couple counseling (2004), which was applied to the experimental group in ten sessions, and during this period, no action was taken for the control group, The data were analyzed using repeated measure variance. Results: The results showed that emotion-oriented couple counseling was effective on negative emotions (F=5.09, P <0.013) and marital stress (F=7.04, P <0.031) and this effect was stable in the follow-up phase (P=0.05). Conclusion: Therefore, it can be concluded that emotion-oriented couple counseling reduces marital stress and reduces negative emotions of referring couples.