اثربخشی آموزش برنامه فرندز بر اختلالات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
منبع:
خانواده درمانی کاربردی دوره 4 ویژه نامه 1402 شماره 3 (پیاپی 17) مجموعه مقالات حوزه خانواده و فرزند
حوزه های تخصصی:
شماره صفحات:
۳۰۸ - ۳۲۲
دریافت مقاله
تعداد دانلود :
۹۹
آرشیو
چکیده
هدف: تحقیق حاضر با هدف اثربخشی آموزش برنامه فرندز بر اختلالات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه کودکان مراجعه کننده به کلینیک های درمان اختلالات رفتاری در غرب شهر تهران. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود و بر روی کودکان 7 تا 12 ساله دارای اختلال اضطراب جدایی انجام شد، و به طور تصادفی به دو گروه 15 نفر آزمایش و 15 نفر گروه دوم (گواه) تقسیم شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 10 جلسه به صورت هفته ای 2 جلسه 30 تا 45 دقیقه ای تحت مداخله قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل سیاهه رفتاری کودک آخنباخ و پروتکل برنامه آموزش فرندز طراحی شده توسط بارات (1990) بود و در نهایت با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و نرم افزار SPSS نسخه 21 نتایج تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش برنامه فرندز اختلالات رفتاری اضطراب/ افسردگی (11.04=F، 001/0>P)، گوشه گیری/افسردگی (10.21=F، 001/0>P)، شکایات جسمانی (10.08=F، 001/0>P)، مشکلات اجتماعی (11.41=F، 001/0>P)، مشکلات تفکر (9.17=F، 001/0>P)، مشکلات توجه (11.75=F، 001/0>P)، رفتار قانون شکنی (9.81=F، 001/0>P) و رفتار (10.16=F، 001/0>P) کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی مؤثر بود. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش برنامه فرندز را می توان در جهت بهبود اختلالات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی مورد استفاده قرار دادThe effectiveness of Friends program training on behavioral disorders of children with separation anxiety disorder
Aim: The current research was conducted with the aim of the effectiveness of Friends program training on behavioral disorders of children with separation anxiety disorder. Method: The current research method was quasi-experimental and pre-test and post-test design with a control group. The statistical population in this research includes all children referred to behavioral disorders treatment clinics in the west of Tehran. The sampling method was available and was done on 7 to 12-year-old children with separation anxiety disorder, and they were randomly divided into two groups of 15 experimental and 15 second (control) groups. Then the experimental group underwent intervention for 10 sessions, 2 sessions of 30 to 45 minutes per week. The research tools included Achenbach's Child Behavior Inventory and Asghari Nikah et al.'s Cognitive Behavioral Play Therapy Intervention Protocol (2012) as well as the Friends training program designed by Barat (1990) and finally data were analyzed using the covariance analysis method and SPSS version 21 software. Results: The results showed that the training of Friends program for behavioral disorders of anxiety/depression (F=11.04, P<0.001), isolation/depression (F=10.21, P<0.001), physical complaints (F=10.08, P<0.001), social problems (F=11.41, P<0.001), thinking problems (F= 9.17, P<0.001), attention problems (F= 11.75, P<0.001), Law-breaking behavior (F=9.81, P<0.001) and behavior (F=10.16, P<0.001) of children with separation anxiety disorder were effective. Conclusion: Therefore, it can be concluded that Friends program training can be used to improve the behavioral disorders of children suffering from separation anxiety disorder
تبلیغات
