نویسندگان: بهزاد اتونی

کلیدواژه‌ها: رزم افزار زرین قبانامه سارنج ادب پهلوانی

حوزه های تخصصی:
شماره صفحات: ۱۲۱-۱۳۴
دریافت مقاله   تعداد دانلود  :  ۱۳۵

آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۱

چکیده

در منابع کهنِ سلاح شناسی و نیز متون تاریخی و پهلوانی، گاهی از رزم افزارهایی نام برده شده است که امروزه برای پژوهشگران و محققان ادبِ حماسی و پهلوانی، ناآشنا و غریب می نماید. یکی از این رزم افزارها، « سارنج » نام دارد که ظاهراً برای نخستین بار در منظومه زرّین قبانامه –که از منظومه های بلندِ پهلوانیِ عهد صفوی است- از آن یاد شده است و مصححِ فاضلِ آن، اظهار داشته اند که این واژه را در فرهنگ ها و متون نیافته اند و فعلاً منحصر به یگانه کاربردِ آن در زرّین قبانامه است. نگارنده این جستار، با پژوهش در متون پهلوانی، تاریخی و قصه های بلندِ عامیانه ماجراجویانه، علاوه بر یافتنِ نمونه هایی دیگر از سارنج ، و توصیفِ شکل و ساختارِ ظاهری این رزم افزار و نحوه به کارگیریِ آن توسط طبقه و گروهی خاص از پهلوانان و جنگجویان، به این نتیجه رسیده است که واژه سارنج برای نخستین بار، در ریختی کهن تر و اصیل تر، در قرن ششم و هفتم استفاده می شده است و پس از آن، در زنجیره ای دَرهم و پیچیده از تصاحیف و تغییرات، به سارنج مبدّل گردیده است.

In his hand, there was a sharp Saranj (Disambiguation of an unknown weapon)

In the ancient sources of weaponology as well as historical and heroic texts, sometimes, some weapons are mentioned, which today seem unfamiliar and strange to researchers and scholars of epic and heroic literature. One of these weapons is called "Saranj", which is apparently mentioned for the first time in the Zarrin Qaba-nameh - which is one of the long heroic Poetries of the Safavid era - and its corrector has stated that did not find this word in the dictionaries and texts, and its use is unique in Zarrin Qaba-nameh. The author of this essay, by researching in heroic texts, history and long adventurous tales, in addition to finding other examples of Sarinj, and describing the appearance and structure of this weapon, and how it is used by a certain class and group of heroes, conclude that the word Saranj was used for the first time, in an older and more original form, in the sixth and seventh centuries, and after that, it was changed to Saranj in a complex chain of translations.

تبلیغات