تطبیق مؤلفه های رئالیسم و کارکرد آن در داستان های «گیله مرد» و «میرامار» (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از دستاوردهای مثبت استفاده از مبانی مکتب های ادبی، تحلیل و واکاوی دقیق متون ادبی و پی بردن به اوضاع و احوال شرایط جامعه و اعضای آن است. در جوامع ایران و مصر، با توجّه به شرایط نامناسب سیاسی، فرهنگی و اجتماعی که در دوران معاصر گریبان گیر مردم این دو کشور بوده است، نویسندگانی متعهّد و مردمی ظهور کردند و با تکیه بر مؤلّفه های مکاتب ادبی گوناگون به ویژه رئالیسم به تبیین اوضاع نامساعد پرداخته اند و گام هایی مهم برای آسیب شناسی معضلات برداشته اند. در این بین، آثار داستانی بزرگ علوی و نجیب محفوظ از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ زیرا هر دو نویسنده به خوبی با اصول داستان نویسی و مکتب های ادبی به ویژه رئالیسم آشنا بوده اند و از طرفی، با حضور در اجتماع و لمس مشکلات مردم، آثاری در خور توجه خلق کرده اند. در این مقاله، با رویکرد تطبیقی(مکتب آمریکایی) و روش توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مبانی رئالیستی، مقایسه ای میان داستان «گیله مرد» از بزرگ علوی و رمان «میرامار» از محفوظ انجام شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که به دلیل همسانی های بافتاری جوامع ایران و مصر، در بیش تر موارد، دو نویسنده آراء نزدیکی به هم داشته اند و ساختار و محتوای دو داستان دارای شباهت های قابل توجّهی است.Comparison of Realism Components and their Application in Gileh Mard and Miramar
One of the positive achievements of enjoying literary schools' principles is to analyze and precise studying of literary texts and finding out conditions of the society and its members. In Iran and Egypt's societies – according to improper political, cultural and social conditions which has affected two countries' people, committed and public authors have emerged who studied and surveyed different literary schools specifically realism to express the improper situations and step toward the problems pathology. The works by Bozorg Alavi and Naguib Mahfouz are of special importance; because both were familiar with narration (writing) principles as well as literary schools specially realism; on the other hand they have created remarkable works by attending the society and feeling public's problems and issues. The present article is realism – comparative by the comparative approach (American school) and based on descriptive – analytical between two narrations: Gileh Mard by Bozorg Alavi and Miramar by Naguib Mahfouz. The outcomes show that two authors' ideas were very similar to each other; the similar structures and contents are remarkable.
تبلیغات
