ارزیابی ادله اثبات دعوا با رویکرد بر اعتبار اقناع وجدان قاضی در صدور حکم (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اقناع وجدان قاضی که در ماده 374 قانون آیین دارسی کیفری مصوب 1392 به صراحت به آن تصریح شده است، اگرچه در قران و روایات بر اعتبار آن به صراحت اشاره نشده است. ولی از مضمون بعضی از آیات از جمله آیه 58 سوره نساء (اذاحکمتم بین الناس ان تحکموا بالعدل) چون حکم بین مردم شدید به عدالت حکم نمایید و نیز روایات بر اعتبار اقناع وجدانی استناد کرد. چنانچه در قضاوت، به دنبال کشف حقیقت و در راستای آن برقراری عدالت قضایی هستیم، نه صرفاً فصل خصومت، شخص دادرس این اجازه را خواهد داشت که با استفاده از دو اصل اساسی در امر دادرسی، یعنی تحصیل آزادانه دلیل و ارزیابی دلیل، از حالت حصر ادله خارج شده و با توجه به طریقیت داشتن ادله، به دلایل استناد شده در امر دادرسی بر اساس وجدان درونی بررسی لازم را انجام داده در صورت اقناع وجدانی خصوصاً در امر کیفری که با جان وعرض ناموس مردم در ارتباط است نسبت به صدور حکم اقدام نماید.Evaluating the Evidence to Prove the Case with regard to Validating the Conscience of the Judge in Issuing a Verdict
Persuasion of the conscience of the judge is explicitly stipulated in Article 374 of the Code of Criminal Procedure adopted in 1392 , although its validity is not explicitly mentoned in the Quran and hadiths. But from the content of some verses including verse 58 of Surah An-Nisa, if you rule between the people and rule with strict justice. Also , Islamic narrations can be drawn upon for the sake of con vincing conscience. If we seek to diccover the truth in the judiciary and to establish judicial justice in accordance, and not just settling the hostility, the judge himself will be allowed to use the two basic principles of free achieving of reason and evaluating the reason and do the necessary investigation on the basis of the evidence presented during the trial, and in case of conviction especially in the criminal case which is related to the lives, honor and dignity of the people, if he comes to in ternal conscience, he can issue a verdict.
تبلیغات
