پیش بینی سازگاری زناشویی زوجین براساس نیازهای اساسی روان شناختی و خودشیفتگی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سازگاری زناشویی زوجین براساس نیازهای اساسی روان شناختی و خودشیفتگی انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان متأهل دانشگاه های آزاد واحد الکترونیک و واحد تهران مرکز در سال تحصیلی 1401-1400 بود. بدین منظور 223 نفر دانشجوبان با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به مقیاس های سازگاری زناشویی ( DAS ) اسپانیر (1976)، نیازهای بنیادین روان شناختی ( BPNS ) دسی و رایان (2001) و مقیاس شخصیت خودشیفته ( NPS ) راسکین و تری (1988) پاسخ دادند. داده ها با روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین خودمختاری، ارتباط، شایستگی و سازگاری زناشویی زوجین رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (05/0 > p )، ولی بین خودشیفتگی و سازگاری زناشویی رابطه معناداری وجود ندارد (05/0 < p ). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که نیازهای اساسی روان شناختی حدود 22/0 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین می کند. براساس یافته ها می توان گفت که نیازهای اساسی روان شناختی به ویژه خودمختاری نقش اساسی در سازگاری زناشویی زوجین دارند.