آرشیو

آرشیو شماره ها:
۸۸

چکیده

به باور ژاک رانسی یر، فیلسوف هم روزگار فرانسوی، دموکراسی ادبی در سده نوزدهم و به ویژه در پیوند با ژانر رمان به وجود آمده است. این جستار می کوشد تا با تکیه بر تعریفی که برخی فیلسوفان معاصر از دموکراسی می دهند، این انگاره را در آوازهای مالدورور، یکی از متن های شاعرانه نیمه دوم سده نوزدهم بررسی کند. پژوهش حاضر نشان می دهد این متن تاج قدرت را از سر چه انگاره هایی پایین می کشد، چه انگاره هایی را در کانون توجه قرار می دهد، و پیامد چنین اقدامی چه خواهد بود. در حقیقت، این متن می تواند نمونه بارزی از یک متن ادبی دموکراتیک به شمار رود چه با گستراندن انگاره هایی چون برابری، آزادی و گفتگو به قدرت بسیاری از انگاره های ادبیات اقلیت «نخبه» پایان می دهد و طرح ادبیاتی نو را درمی اندازد. این متن هرگونه مرزبندی میان ژانرهای ادبی، از یک سو، و ادبیات خواص و ادبیات عوام، از سوی دیگر، را از میان برمی دارد و خوانشی فعالانه از خواننده خود می طلبد.                         

Literary Democracy in The Songs of Maldoror

A contemporary French philosopher, Jacques Rancière, believes that literary democracy originated in the nineteenth century, especially in connection with the novel genre. This study studies this concept in The Songs of Maldoror, one of the poetry books in the second half of Nineteen Century, relying on the definition of democracy by some contemporary philosophers. The study shows that this text topples down what types of notions, highlight and bold which ones and what are the consequences. In fact, this text can be a clear example of a democratic literary text that ends the power of many ideas of the literature of the "elite" minority, and it starts a new literary plan. Dialogue becomes the fundamental notion of this modern text, and it delineates between literary genres, on the one hand, and the common and elite literature, on the other hand. The Songs of Maldoror needs an active reading without any previous horizon of expectation.

تبلیغات