طرح مسئله: مطابق با گزارش مجمع جهانی اقتصاد در سال 2019، ایران از نظر رقابت پذیری گردشگری در وضعیت مناسبی قرار ندارد. آمارهای موجود نیز رقم سالیانه قابل ملاحظه ای از گردشگر خارجی بازدیدکننده را نشان نمی دهد. از طرفی، امروزه منابع انسانی و نحوه مدیریت و توسعه آن، یکی از عوامل کلیدی موفقیت در استفاده از گردشگری به عنوان عامل توسعه اقتصادی پایدار و افزایش فرصت های اشتغال، کسب درآمد و سود حاصل از عملیات گردشگری در هر منطقه است. هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی راهکارهای توسعه منابع انسانی صنعت گردشگری اصفهان است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا از نوع پیمایشی محسوب می شود. در این پژوهش از روش تحلیل محتوای کیفی جهت شناسایی و استخراج راهکارهای توسعه منابع انسانی صنعت گردشگری استفاده شد و سپس با توزیع پرسشنامه بین 20 نفر از خبرگان حوزه گردشگری و تجزیه و تحلیل آن با استفاده از روش تاپسیس این راهکارها اولویت بندی شدند. نتایج: یافته های پژوهش نشان از 11 راهکار در 3 بُعد راهکارهای اجرایی، آموزشی و تشویقی دارد که مطابق با نتایج روش تاپسیس، راهکارهای ارائه آموزش های همگانی، غنی سازی و هدفمندسازی دوره های کارآموزی، طراحی دوره-های بازآموزی و توسعه مستمر مهارت های حرفه ای، تهیه و تدوین نقشه شایستگی های منابع انسانی در صنعت گردشگری و توسعه و نظارت بر مراکز علمی دولتی و خصوصی صنعت گردشگری در استان مهمترین راهکارهای توسعه منابع انسانی صنعت گردشگری در استان اصفهان است. نوآوری: در این پژوهش برای نخستین بار راهکارهای توسعه منابع انسانی در صنعت گردشگری استان اصفهان با استفاده از تحلیل محتوای کیفی شناسایی و دسته بندی و با بکارگیری تکنیک تاپسیس اولویت بندی شدند.
