سیر پیدایش نقوش گیاهی در هنر صدر اسلام (بارویکرد ویژه به نقوش اسلیمی و ختایی) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

دوران هنر اسلامی شکوهمند ترین برهه ی تاریخ هنر و یکی از ارزشمند ترین دستاورد های بشری در عرصه هنری به شمار می آید و شامل انواع متنوعی از تخصصها همچون معماری ، خوشنویسی، نقاشی، سرامیک و مانند اینها می شود .در هنر اسلامی عناصر تکرار شونده زیادی وجود دارد، مانند: استفاده از طرح های هندسی یا ترسیمی غیر واقع گرایانه از گل و گیاه که به اسلیمی معروفند. نقوش اسلیمی در هنر اسلامی اغلب به عنوان نمادی از طبیعت بیکرانی به کار می رود که مخلوق خداست ، همچنین تعمد در عدم بازنمایی و تقلید دقیق طبیعت را معمولاً به عنوان نشانی از فروتنی هنرمندان دانسته اند که معتقد بودند ایجاد کمال تنها خاص خداوند است . در این پژوهش ابتدا به سیر پیدایش نقوش گیاهی در هنر صدر اسلام و زمینه کاربرد آنها پرداخته شده ، سپس به چگونگی شکل گیری صورت انتزاعی نمادها و هم چنین به میزان تاثیر پذیری این نقوش از دوران قبل از آن پرداخته است. در این پژوهش که به صورت توصیفی - تحلیلی است وگرد آوری اطلاعات نیز به شیوه ی کتابخانه ای و میدانی تنظیم شده است ،یافته ها بیانگر این است که نقوش اسلیمی در ابتدا به دلیل ممنوعیت تصویر سازی انسان در صدر اسلام متداول شد که بن مایه هایی از هنر ساسانی داشته و کم کم بر اساس تعالیم خاص آن دوران، شکلی انتزاعی و آبستره را به خود گرفت و بر سایرهنر های این دوره هم تاثیر گذار بوده است.