هدف از پژوهش حاضر، تدوین مدل ساختاری هویتسازمانی براساس هوش سازمانی به واسطه توسعهسازمانی در بین کارکنان فدراسیون های ورزشی کشور بود. این پژوهش از طریق روش همبستگی به شیوه مدل معادلات ساختاری انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش تمامی رؤسا و کارمندان فدراسیون های جمهوری اسلامی ایران (703 نفر) بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 372 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه هویت سازمانی چنی (1983)، توسعه سازمانی لاکو کرافورد(2000) و هوش سازمانی کارل آلبرخت (2002) با روایی و پایایی مناسب بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های کولم وگروف اس میرنوف، همبس تگی پیرسون و روش مدلسازی معادلات ساختاری به وسیلهنرم افزارهای SPSS 24و LISREL 8.5 استفاده شد. نتایج نشان داد که هوش سازمانی با ضریب 84/0 بر توسعه سازمانی و با ضریب 25/0 بر هویتسازمانی اثر معناداری دارد (01/0>P). توسعهسازمانی با ضریب65/0 اثر معناداری بر هویتسازمانی فدراسیون های ورزشی دارد (01/0>P). هوش سازمانی با ضریب اثر 55/0 به صورت غیرمستقیم بر هویت سازمانی تأثیرگذار بوده است (01/0>P). با توجه به یافته های پژوهش حاضر به منظور تقویت هویت سازمانی فدراسیون های ورزشی باید توجه ویژه ای به هوش و توسعه سازمانی شود، مسئولان ذی ربط فدراسیون های ورزشی با برنامه ریزی مناسب در راستای به کارگیری هوش سازمانی می توانند به صورت مستقیم موجب افزایش توسعه سازمانی شوند و به طور غیرمستقیم اثر بیشتری بر هویت سازمانی کارکنان داشته باشند.
