اثربخشی شن بازی درمانی بر اضطراب و انگیزه پیشرفت دانش آموزان مضطرب پایه سوم ابتدایی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

زمینه و هدف: شن بازی درمانی روشی است غیرکلامی، نمادین، و بر اساس تجربه های خلاق افراد که در آن دانش آموز با ساختن دنیای خیالی خود در شن ها، تعارض ها، تمایل ها، و هیجان های خود را بیان می کند. بدین ترتیب پژوهش حاضر با هدف اثربخشی شن بازی درمانی بر اضطراب و انگیزه پیشرفت دانش آموزان پایه سوم ابتدایی انجام شد. روش: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری، شامل تمامی دانش آموزان پایه سوم ابتدایی شهر کرمان در سال تحصیلی 99-98 بود. نمونه مورد مطالعه شامل 50 دانش آموز از جامعه آماری مذکور بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه (25 دانش آموز در هر گروه) جایدهی شدند. برای جمع آوری داده ها در این مطالعه از دو مقیاس اضطراب بک (1990) و انگیزه پیشرفت هرمنس (1970) استفاده شد. در مرحله پیش آزمون، هر دو گروه با استفاده از ابزارهای ذکر شده مورد ارزیابی قرار گرفتند و سپس برنامه شن بازی درمانی به مدت سه هفته، طی 9 جلسه 45 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند. داده های جمع آوری شده با تحلیل کوواریانس توسط نرم افزار SPSS23 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد میزان اضطراب گروه آزمایش بعد از انجام فعالیت های شن بازی، کاهش یافته (0/01>,P 8/235 F=) و میزان انگیزه پیشرفت این گروه، افزایش یافت (0/01 >865 ,P /3 F=). نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه می توان نتیجه گرفت که کودکان از طریق شن بازی می توانند رفتارهای مناسب تر و اجتماعی تری را ابراز کنند و از آن به عنوان معبری برای تخلیه احساسات و کاهش رفتارهای مضطرب خود، استفاده کنند. همچنین شن بازی درمانی باعث می شود دانش آموزانی که انگیزه و علاقه ای نسبت به یادگیری دروس ندارند، فرصت های آموزشی و یادگیری جدیدی را به دست آورند که همین موضوع موجب افزایش انگیزه پیشرفت در آنها می شود.