هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر سبک رهبری زهرآگین بر بدبینی سازمانی و بیگانگی شغلی کارکنان وزارت ورزش و جوانان با نقش میانجی ماکیاولیسم بود. روش پژوهش، توصیفی بود و در دسته پژوهش های کاربردی قرار دارد. جامعه آماری پژوهش همه کارکنان رسمی وزارت ورزش و جوانان به تعداد 335 نفر بودند. حجم نمونه پژوهش براساس جدول مورگان 180 نفر بود که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار استفاده شده برای جمع آوری داده ها پرسش نامه استاندارد «رهبری زهرآگین» از اشمیت (2008)، پرسش نامه «ماکیاولیسم» از روث آلاس (2009)، پرسش نامه «بدبینی سازمانی» از کالاگان (2009) و پرسش نامه «بیگانگی شغلی» از بانای و ریسل (2007) بود. شش نفر از اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه رازی روایی محتوایی پرسش نامه ها را تأیید کردند و پایایی این پرسش نامه ها به ترتیب 89/0، 87/0، 88/0 و 84/0 تعیین شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزارهای اس.پی.اس.اس و آموس به کار برده شد. نتایج نشان داد که رهبری زهرآگین بر بدبینی سازمانی و بیگانگی شغلی به ترتیب با ضریب تأثیر 53/0 و 50/0 تأثیری مثبت داشت. همچنین، ماکیاولیسم نقش میانجی را با ضریب تأثیر 32/0 و 34/0 به ترتیب برای تأثیر رهبری زهرآگین بر بدبینی سازمانی و بیگانگی شغلی ایفا کرد؛ بنابراین، مدیران باید سعی کنند تاحدممکن رفتارهای زهرآگین در شیوه رهبری خود نداشته باشند؛ زیرا، وجود و تداوم این رفتارهای منفی مدیران را به سمت بی توجهی به سازمان و منابع انسانی آن سوق می دهد و شرایط را برای بدبین شدن و بیگانه شدن کارکنان با سازمان فراهم می کند.
