هدف از انجام پژوهش حاضر، مدل سازی عوامل مؤثر در قصد استفاده و نیز استفاده واقعی از گوشی هوشمند برای دسترسی به خدمات ورزشی بود. روش پژوهش، توصیفی-پیمایشی بود. اساتید مدیریت ورزشی کشور و دانشجویان مقطع کارشناسی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه های آزاد استان خوزستان که حدود 1000 نفر بودند، جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند. نمونه آماری در بخش اول (تعداد = 24) به شیوه هدفمند و گلوله برفی و در بخش دوم (تعداد = 660) به شیوه تصادفی انتخاب شد. در جمع آوری داده ها از پرسش نامه پژوهشگر ساخته استفاده شد. اعتبار پرسش نامه با روش روایی سازه و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد که این ضریب در تمامی ابعاد بیشتر از 7/0 به دست آمد. براساس یافته ها، 7/65 درصد از واریانس قصد استفاده به وسیله متغیرهای مستقل بعد ادراکی، فناورانه، فردی، ورزشی و اجتماعی تبیین شد. بعد فناورانه و ادراکی بیشترین و بعد اجتماعی کمترین ضریب اثر را در مدل نشان دادند. به طورکلی، پذیرش گوشی هوشمند در زمینه ورزش پدیده ای چندبعدی است که توجه به آن می تواند به ارائه دهندگان خدمات ورزشی در جلب رضایت و وفاداری مشتریان کمک کند.
