بررسی نقش واسطه ای نگرش های ناکارآمد در رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و نشانگان بالینی در بیماران مبتلا به میگرن

چکیده

مقدمه: مطالعات انجام شده در خصوص بیماری روان تنی میگرن نشان دهنده مزمن بودن این بیماری است و در این پژوهش نقش واسطه ای نگرش های ناکارآمد در رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و نشانگان بالینی افراد میگرنی مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش واسطه ای نگرش های ناکارآمد در رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و نشانگان بالینی در افراد مبتلا به میگرن است. روش: روش پژوهش از نوع تحلیل مسیر است . در خصوص این پژوهش باید اشاره کرد که جامعه مورد مطالعه افراد میگرنی شهر مشهد بوده که ۹۶ مرد و ۱۶۱ زن و نمونه گیری به گونه در دسترس انجام شده است. از این نمونه ۲۵۷ پرسشنامه های خود را به پژوهشگر تحویل دادند. در این پژوهش از پرسشنامه های طرحواره یانگ (فرم کوتاه)، پرسشنامه DAS -۲۶ و پرسشنامه ( DASS -۲۱ ) استفاده شده است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که مسیرهای غیرمستقیم مدل معنادار است و این حاکی از معنی داری (۰/۰۵> P ) نقش واسطه ای نگرش های ناکارآمد در ارتباط بین طرحواره های ناسازگار اولیه و نشانگان بالینی در مبتلایان به میگرن است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که نگرش های ناکارآمد نقش واسطه ای میان طرحواره های ناسازگار اولیه و نشانگان بالینی افراد میگرنی دارد . لذا در افراد مبتلا به میگرن می توان با استفاده از روش روان شناختی نگرش های ناکارآمد این افراد را منعطف کرد و این مهم به نوبه خود در بهبود نشانگان بالینی میگرن این افراد مؤثر خواهد بود.