محقق در این پژوهش به تبیین چگونگی استفاده از شبکه های مجازی در بهبود اشتراک گذاری دانش در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به صورت کاربردی پرداخته است. سوال اصلی پژوهش این است که چگونه می توان از شبکه های مجازی در راستای بهبود تسهیم دانش در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران استفاده کرد. در پژوهش حاضر پس از استخراج مدل تاثیرگذاری کاربرد شبکه های مجازی در بهبود به اشتراک گذاری دانش بر اساس فراترکیب مطالعات پیشین انجام شده، به منظور آزمون مدل از روش پیمایش استفاده شد. جامعه آماری پژوهش کارکنان وزارت دفاع می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، در دو مرحله نخست با استفاده از تحلیل مضمون، پاسخ ها به سوالات باز پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و در بخش کمی نیز نتایج حاصل از پاسخ پاسخگویان به سوالات بسته پژوهش پس از ورود داده ها به نرم افزار به شیوه توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد میانگین مهارت شخصی و بین فردی پاسخگویان بهتر از سایر مهارت ها بوده است اما به طور کلی میانگین میزان فاکتور عملکرد در شبکه های مجازی پایین بوده است که بیانگر نقش و کاربرد محدود کارکنان نیروهای مسلح ج.ا.ا. در این شبکه ها می باشد. همچنین، با افزایش سطح تحصیلی میزان عملکرد بیشتر می شود به طوری که میانگین عملکرد نیروهای مسلح ج.ا.ا. دکترا بیشتر از دو مقطع دیگر است.