پژوهش حاضر با هدف تحلیل بررسی نقش هشیاری سازمانی بر ترومای سازمانی با در نظر گرفتن نقش میانجی هوش سیاسی مدیران انجام پذیرفت. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از نظر جمع آوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی و از شاخه مطالعات پیمایشی به شمار می آید. جامعه آماری پژوهش، شامل 240 نفر از کارکنان ستاد مرکزی سازمان تأمین اجتماعی استان فارس بوده است. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که حجم نمونه برابر 147 به دست آمد. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت تصادفی ساده بوده است. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه های استاندارد هشیاری سازمانی پهلوان صادق و عبداللهی(1395)،ترومای سازمانی وی ویان و هورمن(2015) و هوش سیاسی فریس و همکاران(2005) جمع آوری شده است. روایی و پایایی پرسشنامه ها به ترتیب از طریق روش اعتبار محتوا و پایایی آن نیز از طریق آلفای کرونباخ تأیید شده است. برای تحلیل داده ها از روش مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS 21 و AMOS 23 استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که هشیاری سازمانی و هوش سیاسی تأثیر منفی(معکوس) و معنی داری بر ترومای سازمانی دارد. یافته های تحقیق دلالت بر این دارد که هشیاری سازمانی از طریق هوش سیاسی مدیران می تواند تأثیر معنادای در جهت کاهش ترومای سازمانی داشته باشد. به علاوه نتایج پژوهش حاکی از آن است که از بین ابعاد هشیاری سازمانی و هوش سیاسی، به ترتیب اعتماد و صداقت بیشترین تأثیر را در جهت کاهش ترومای سازمانی دارند.
