هدف از این پژوهش، بررسی سبک های عمومی تصمیم گیری مدیران دانشگاه شیراز بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش نیز شامل تمامی مدیران دانشگاه شیراز بوده است که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی تصادفی تعداد 116 انتخاب شدند. حجم نمونه به وسیله جدول مورگان تعیین گردید. ابزار پژوهش، پرسشنامه سبک های عمومی تصمیم گیری مدیران اسکات و بروس (1995) بود که روایی و پایایی آن محاسبه گردید، و نتایج حاکی از روایی و پایایی مطلوب پرسشنامه بود. بمنظور تحلیل داده ها از تحلیل واریانس طرح های تکراری، تی، گروههای مستقل، تحلیل واریانس یک سویه و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که سبک غالب تصمیم گیری مدیران دانشگاه شیراز، سبک تصمیم گیری آنی است. یافته ها حاکی از آن است که در هیچ یک از سبک های تصمیم گیری بین مدیران بر اساس رشته تحصیلی و جنسیت تفاوت معناداری وجود ندارد، اما بین مدیران با سوابق گوناگون در سبک تصمیم گیری شهودی تفاوت معنادری وجود دارد. در حالی که در دیگر سبک ها این تفاوت مشاهده نگردید. هم چنین بین سبک های تصمیم گیری عقلانی و وابستگی، آنی و شهودی و اجتنابی و وابستگی رابطه معناداری وجود دارد.
