مِدِه اثر ژان آنوی، برخاسته از اعماق دنیای اسطوره ها، بار دیگر مادر فرزندکش و عاشق را به صحنه می برد. همچون دیگر قهرمانان تراژدی که دچار افراط در تمایلات خود می شوند، مِدِه به دلیل عشق بی حد و حصر خود، فداکاری را از مرحله منطق می گذراند. اما هنگامی که از خیانت ژزون باخبر می شود، پایان خونینی برای عشق خود رقم می زند. مده اثر آنوی به دلیل اینکه زندگی در دنیای افراد حقیر را رد می کند و در نهایت دست به خودکشی می زند، از مده باستانی متفاوت می شود. در واقع، فرزندکشی از خیانت در عشق حاصل می شود و از طرف دیگر این امر در ارتباط با سرنوشت قرار می گیرد. به همین دلیل ما در این مقاله به مطالعه عشق و رابطه ی خود با دیگری و همچنین به بررسی نحوه ی برخورد مده با سرنوشت از پیش تعیین شده می پردازیم.
