تدریس ریاضی

در بخش اول این مقاله، ابتدا به معرفی اجمالی طرح مسئله پرداخته می شود و پس ازآن، برخی از چارچوب ها و دسته بندی هایی که در خصوص طرح مسئله طراحی شده اند مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. در بخش دوم مقاله، پژوهشی که در ایران انجام شده، معرفی و تشریح می شود. این پژوهش به روش شبه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل انجام شده است و هدف آن، بررسی تأثیر پرورش مهارت طرح مسئله بر توانایی حل مسئله ریاضی دانش آموزان پایه سوم راهنمایی است. یافته های بخش اول نشان می دهد که مهارت طرح مسئله، با توانایی حل مسئله، خلاقیت و تفکر واگرا در ارتباط است و باعث ارتقای هم می شوند. همچنین، از فرایند طرح مسئله می توان به عنوان ابزاری جهت به دست آوردن آگاهی بیشتر نسبت به آنچه در ذهن دانش آموزان می گذرد، استفاده نمود. نتایجِ تحلیل آزمون t در بخش دوم پژوهش نشان می دهد که استفاده از فعالیت های طرح مسئله در کلاس درس و پرورش مهارت طرح مسئله در دانش آموزان، توانایی حل مسئله آن ها را ارتقا می بخشد.

هدف : با توجه به کارکردهای طنز، یادگیری الکترونیکی و اهمیت ریاضیات در ابتدایی، این پژوهش باهدف بررسی اثربخشی تدریس با استفاده از محتوی الکترونیکی مبتنی بر طنز بر انگیزش و اضطراب ریاضی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی انجام شد.   روش : مطالعه حاضر یک پژوهش نیمه آزمایشی بود. جامعه مورد پژوهش تمامی دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی شهرستان بیرجند (2200 نفر) در سال تحصیلی 97-96 بود. نمونه آماری پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس تعداد 58 نفر انتخاب گردید. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های انگیزش و اضطراب ریاضی کودکان (MCAQ) استفاده گردید. جهت تجزیه وتحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی از آزمون آماری T دو نمونه ای مستقل برای بررسی متغیرهای انگیزش و اضطراب ریاضی استفاده شد.   یافته ها : نتایج آزمون ها بین میانگین نمرات متغیر های انگیزش و اضطراب ریاضی در گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون تفاوت معناداری را گزارش نکرد. یافته های این پژوهش نشان داد که محتوای الکترونیکی طنز محور بر انگیزش و اضطراب ریاضی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی تاثیری ندارد.

مقاله حاضر ، شامل بیان اقداماتی است که در درس کارورزی3 برای بهبود « فن بیان» تحت یک تحقیق کنش پژوهی در کلاس درس ریاضی صورت گرفت. مطالعه منابع مختلف در زمینه فن بیان و رعایت برخی از اصول هنگام تدریس سبب شد تا مهارت هایی چون برقراری ارتباط چشمی، رسا بودن صدا، خارج نشدن از چارچوب اصلی، شیوه ی طرح یک سؤال برای آغاز، شیوه ی طرح پرسش برای درگیر کردن ذهن دانش آموزان به موضوع موردنظر، استفاده از زبان بدن و چهره، داشتن چهره ای گشاده، و حالت چهره در هنگام تدریس به منظور جلب اعتماد دانش آموزان، تغییر آهنگ صدا یا vocal variety ، به کار بردن مثال هایی همراه با حکایت و داستان به منظور ماندگار شدن مطالب در ذهن دانش آموزان، رعایت اصل حضور با ظاهری آراسته، شیوه به حافظه سپردن مطالب، رعایت تنفس در بین صحبت ها، صحبت کردن واضح و شیوا در من به وجود آید و نیز تمرکز بر این مهارت ها سبب شود تا « فن بیان » به عنوان موضوع مد نظر بهبود یابد به طوری که در پایان جلسات تدریس حتی در صحبت های روزمره نیز تغییراتی ایجاد شد.

آموزش در فضای مجازی نقاط بسیار زیادی در بردارد. در این مقاله به نقاط ضعف آن پرداخته می شود. یکی از نقاط ضعف آموزش مجازی در کشور ما، سرعت پایین اینترنت و نبود زیرساخت های کافی است. عدم امکان آموزش چهره به چهره، یکی دیگر از مشکلات آموزش مجازی است. ارتباط چهره به چهره، یکی از برانگیزاننده های مفید در امر یادگیری است. عدم امکان فعالیت گروهی در فضای مجازی، یکی دیگر از ضعف های موجود در این فضا است. هدف از پژوهش حاضر بررسی معایب و چالش های آموزش مجازی درس ریاضی در سال تحصیلی 1400-1399 است. جامعه آماری ، کلیه دانشجوبان ( دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر) شهر شبستر واقع در استان آذربایجان شرقی میباشد. تعداد کل جامعه آماری شامل تعداد 150 دانشجو جامعه آماری نمونه ی ما شامل 50 نفره بوده است. دیدگاه های آنها در رابطه با معایب آموزش مجازی درس ریاضی از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه طبق نظر متخصصان علوم تربیتی و اساتید با تجربه و پایایی پرسشنامه ها با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ) (α=0/75تأیید گردید. اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و آزمون تی تجزیه و تحلیل شد. میانگین و انحراف معیار نمره کل مزایا آموزش مجازی (میانگین از 5نمره) در دانشجویان با آموزش مجازی 1/3 و در دانشجویان بدون آموزش مجازی 8/2 بدست آمد. با آزمون تی مستقل، تفاوت آماری معناداری بین میانگین نمرات معایب دانشجویان که به صورت مجازی و غیر مجازی آموزش دیده بودند وجود داشت نتایج تحلیل داده ها نشان داد

استدلال و اثبات در آموزش ریاضیات در همه مقاطع تحصیلی از مدرسه تا دانشگاه از اهمیت خاصی برخوردار است و درک و فهم ریاضی بدون تأکید بر استدلال و اثبات تقریبا غیر ممکن است. در این مطالعه که به روش توصبقی از نوع زمینه بی انجام گرفته است هدف محقق بررسی درک و فهم دانشجویان از فرایند ساخت اثبات ریاضی و همچنین بررسی نگرش آن ها به اثباتهای ریاضی می باشد. نمونه مورد مطالعه 50 نقر دانشجو ی دختر و پسر در مقطع کارشناسی رباضی از دو دانشگاه آزاد شبسترو آزاد صوفیان می باشد که نمونه در دسترس محسوب می شود. ابزار اندازه گیری در پژوهش حاضر، پرسش نامه می باشد که خود شامل دو بخش اصلی است. در این بخش قضبه ای همراه با اثباتش ارائه گردید و سپس از دانشجوبان خواسته شد تا به سوالاتی, که در مورد فرایند ساخت اثبات است، پاسخ دهند . همچنین طراحی بخش دوم پرسش نامه بر اساس مطالعات انجام گرفته در پیشینه تحقیق و نتایع پژوهش محققان دیگر در زمینه اهداف اثبات های ریاضی و مشکلات دانشجوبان در استدلال و اثبات صورت گرفته است. این مدل هفت سطح مختلف از درک و فهم دانشجویان از فرایند ساخت اثبات ریاضی را بررسی می گند. جنبه ی موضعی اتبات بیشتر روی درک مفاهیم اولیه و چگونگی ارتباط میان گزاره ها و قضایا تأکید دارد ولی جنبه ی کلی اثبات بیشتر به روش های اصلی اثبات و بکاربردن آن در دیگر مفاهیم توجه می کند. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد