مطالعات تطبیقی تربیت معلم

هدف پژوهش حاضر مقایسه تطبیقی وضعیت سواد خواندن در آزمون پرلز 2016 ایران با کشورهای سنگاپور، فدراسیون روسیه و هنگ کنگ چین و ارائه راهکارهای پیشنهادی بود. روش بررسی به کمک الگوی بردی دارای مراحل توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه است. ابزار جمع آوری داده ها، چک لیست های متعدد به تفکیک عناصر مربوط به بافت ها و زمینه های یادگیری خواندن و عوامل اصلی مربوط به مدرسه و نتایج پرلز است که در قالب 14 مورد کلی تنظیم شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد وجه تشابه و عامل موفقیت سه کشور سنگاپور، فدراسیون روسیه و هنگ کنگ چین، داشتن ساختار آموزشی غیر متمرکز، توجه به زبان مادری، مواد آموزشی و مالی کافی، دسترسی به فناوری و رسانه های آموزشی، تشخیص و پشتیبانی زودهنگام دانش آموزان دارای اختلالات خواندن ، آموزش و توسعه حرفه ای معلمان، توجه به کیفیت آموزش در دوره پیش دبستانی، همکاری و مشارکت کلیه ارگان های مسئول در تقویت فرهنگ کتابخوانی، تعداد مناسب دانش آموزان در کلاس، درنظرگرفتن زمان آموزش خواندن و اجرای طرح های ابتکاری در حوزه سواد خواندن و غیره بود، ولی در مقابل، ایران به این موارد توجه کافی نداشته است و منتج به نتایج ضعیف در آزمون پرلز شده است. بنابراین، در پایان، براساس نتایج، پیشنهادهای کاربردی به منظور رفع نقاط ضعف ارائه شد. 

هدف پژوهش حاضر مطالعه تطبیقی شیوه های انتخاب و انتصاب مدیران مدارس ابتدایی در ایران و ژاپن بود. پژوهش از نظر ماهیت کیفی و از نظر روش اجرا، تطبیقی - توصیفی است. از الگوی بردی که دارای چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه است، برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. جامعه پژوهش شامل کشورهایی است که طی دو دهه اخیر در مدیریت مدارس اصلاحاتی انجام داده اند. دو کشور ایران و ژاپن به عنوان نمونه، بر مبنای نمونه گیری هدفمند به دلیل اولویت قائل شدن به موضوع مدیریت در دوره ابتدایی براساس اسناد و گزارش ها انتخاب شدند. داده های پژوهش از طریق اسناد و مدارک کتابخانه ای، مقالات، گزارش های فصلی و سالیانه برخی سایت های بین المللی مانند یونسکو و سایت های وزارت آموزش و پرورش دو کشور هدف جمع آوری شد. یافته ها نشان داد بیشترین شباهت بین ژاپن و ایران مربوط به وجود دوره هایی برای آموزش مدیران، توجه به سابقه و تجارب مدیران، برگزاری دوره های آموزشی مدیران و آزمون صلاحیت های حرفه ای برای انتخاب و انتصاب مدیران مدارس است. یافته دیگر نشان داد تفاوت اصلی بین دو کشور مورد مطالعه مربوط به رویکرد مدیریت، گزینش مدیران، استقلال مدارس در انتخاب مدیران، میزان استفاده از تجربه و سابقه مدیران و برگزاری دوره ها و برنامه هایی دردانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی است. نتایج این پژوهش می تواند به برنامه ریزان و سیاستگذاران آموزشی در انتخاب و به کارگماری مدیران در دوره ابتدایی کمک کند.

هدف پژوهش حاضر بررسی تطبیقی عدالت آموزشی ایران و مالزی است. این پژوهش کیفی، پیمایشی تطبیقی (مقایسه ای) است و با روش تحلیلی- استنباطی، با استفاده از الگوی تطبیقی  بردی بوده که دارای چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه اسناد و اطلاعات مورد نیاز برای پاسخگویی به سؤال از طریق اسناد و مدارک کتابخانه ای بوده است. برای انتخاب کشورهای مورد مطالعه از استراتژی «نظام های اجتماعی متفاوت، برون داد آموزشی متفاوت» استفاده شد. علت انتخاب مالزی شباهت های فرهنگی و اجتماعی زیاد مثل مسلمان بودن، ساختار چندقومیتی جامعه و تمرکز دو کشور در اصلاح و پیشرفت نظام آموزشی است. اطلاعات مورد نیاز برای پاسخگویی به سؤالات از طریق اسناد و مدارک کتابخانه ای، سایت های وزارت آموزش و پرورش و دانشگاه ها و مؤسسات آمار و اطلاع رسانی ایران و مالزی به دست آمده است. از 5 مؤلفه عدالت فرصت آموزشی، عدالت روند آموزشی، عدالت نتیجه آموزشی، عدالت رفتاری و عدالت مالی برای مقایسه عدالت آموزشی در دو کشور استفاده شده است. نتایج نشان داد در میزان دسترسی دانش آموزان به آموزش با کیفیت، میزان تخصیص اعتبارات و آموزش مهارت های اساسی تفاوت و در تأکید بر اصول اخلاقی، نرخ خالص ثبت نام و عزم توسعه زیرساخت ها در اسناد بالادستی بین دو کشور در بحث عدالت آموزشی شباهت وجود دارد. توصیه می شود ایران با تقویت شفافیت و رصد دقیق مؤلفه های عدالت آموزشی، روند پیشرفت و توسعه خود را در این محور سرعت بخشد.

پژوهش حاضر با هدف مطالعه تطبیقی سیاست گذاری آموزشی در زمینه عدالت آموزشی در دو کشور ایران و هند انجام شد. پژوهش از ﻧﻮع ﺗﻄﺒیﻘی-ﺗﻮﺻیﻔی بوده، و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش بردی که شامل چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه است، استفاده کرده است. روش گردآوری داده ها برای پاسخگویی به سؤالات با استفاده از مقالات معتبر علمی، وب سایت های بین المللی مانند یونیسف، یونسکو و وزارت آموزش و پرورش کشورهای منتخب، ﻣﻨﺎﺑﻊ کﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ای، مقالات و پایان نامه ها بود. با استفاده از الگوی بردی و چارچوب پیشنهادی اسلامی هرندی، کریمی و نادی (1398) بر اساس سه محور بسترسازی عادلانه توزیع منابع، بهره مندی عادلانه از منابع و شایسته پروری داده ها گردآوری و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد بیشترین شباهت بین هند و ایران مربوط است به وجود دوره پیش دبستانی در هر دو نظام، بهبود زیرساخت ها و امکانات بهداشتی، طبقه بندی دانش آموزان به تیزهوش و نخبه، ارزشیابی کیفی و کمی و وجود نابرابری های جنسیتی در مدارس است. یافته دیگر نشان داد نظام آموزشی هند منعطف تر است و تصمیم گیری ها غیر متمرکز است. همچنین، رویکرد های آموزشی در هند بیشتر اجتماعی محور و دلایل ترک تحصیل بیشتر فقر خانواده است؛ در حالی که در ایران رویکردهای آموزشی ماهیتی فرهنگی- اجتماعی دارند و علت ترک تحصیل دانش آموزان کمتر اقتصادی است. نتایج این تحقیق می تواند به برنامه ریزان و سیاستگذاران آموزشی در طراحی و تدوین برنامه های مرتبط با عدالت آموزشی کمک کندد تا همه یادگیرندگان در همه مناطق کشور به طور عادلانه از فرصت های آموزشی و تربیتی بهره مند شوند.

هدف پژوهش حاضر مطالعه تطبیقی مهارت های ده گانه زندگی سازمان بهداشت جهانی (1393) در اهداف دوره ابتدایی در دوکشور ایران و فنلاند بود. این پژوهش یک مطالعه کیفی با استفاده از الگوی تطبیقی جورج. زد. اف، بردی است که دارای چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه است. علت انتخاب کشور فنلاند، داشتن نظام آموزشی موفق در آزمون پرلز در دوره ابتدایی است. برای جمع آوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای، پژوهش ها و مقالات علمی و نیز از سایت ها و بانک های اطلاعاتی معتبر استفاده شد. یافته ها نشان داد یادگیری مفاهیم پایه خواندن، نوشتن، حساب کردن و توجه به ابعاد فرهنگ و هنر، بهداشت و مهارت های اجتماعی از شباهت های اهداف ابتدایی دو کشور هدف است و همچنین، توجه به مهارت های شناختی (تصمیم گیری، حل مسئله، تفکر خلاق، انتقادی و خودآگاهی)، اهداف اجتماعی و میان فردی (ارتباط مؤثر، ارتباط بین فردی، همدلی، هیجان و مقابله با استرس) از تفاوت های اهداف دوره ابتدایی ایران و فنلاند است. این پژوهش می تواند از حیث مقایسه و جایگاه اهداف دوره ابتدایی ایران نسبت به مهارت های ده گانه سازمان بهداشت جهانی و کشورهای پیشرفته مثل فنلاند آگاهی یافت و برای کارایی و اثربخشی این اهداف، اقدامات و اصلاحات لازم را انجام داد.

هدف مقاله، بررسی تطبیقی شیوه های انتخاب مدیران مدارس ابتدایی ایران و فنلاند بود. پژوهش از  نظر ماهیت کیفی و از نظر روش اجرا، تطبیقی و توصیفی است و از الگوی بردی استفاده شد. کشورهایی که طی دهه های اخیر اصلاحاتی را در مدیریت مدارس اعمال کرده اند، به عنوان جامعه تحقیق انتخاب شدند. در این راستا، دو کشور فنلاند و ایران بر مبنای نمونه گیری هدفمند براساس اسناد و گزارش ها به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. داده های پژوهش از طریق مقالات، گزارش های فصلی و سالیانه و سایت های وزارت آموزش و پرورش دو کشور هدف جمع آوری شد. یافته ها نشان داد سابقه و تجربه معلمی، مدرک تحصیلی و آزمون تعیین صلاحیت از شباهت ها و نوع رویکرد به مدیریت مدرسه، استفاده از ظرفیت شوراهای محلی در انتخاب مدیران، استقلال مدارس در انتخاب مدیران، توجه به سابقه، تجربه و مدارج علمی بالاتر، برگزاری دوره های مهارت آموزی تخصصی و داشتن گواهینامه تخصصی مدیریت در گرایش رهبری آموزشی از تفاوت های دو نظام آموزشی در انتخاب و انتصاب مدیران در دوره ابتدایی است. در این راستا، به برنامه ریزان و سیاستگذاران آموزشی در وزارت آموزش و پرورش پیشنهاد می شود در انتخاب و انتصاب مدیران ابتدایی ملاک ها و شاخص های تخصصی برگرفته از این پژوهش را با توجه به چارچوب فرهنگی جامعه به کار گیرند.

هدف پژوهش حاضر مطالعه تطبیقی سیاست گذاری آموزشی در زمینه عوامل و شیوه های جذب و انتخاب معلم در ایران و ژاپن بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از الگوی بردی که دارای چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه است، استفاده شد. جامعه پژوهش شامل کشورهایی است که طی دو دهه اخیر در زمینه نحوه جذب و انتخاب معلم دست به اصلاحاتی زده اند. به همین دلیل، دو کشور ایران و ژاپن به عنوان نمونه تحقیق بر مبنای نمونه گیری هدفمند به دلیل اولویت قائل شدن به موضوع در زمینه نحوه جذب و انتخاب معلم، براساس اسناد و گزارش ها انتخاب شدند. داده های پژوهش از طریق اسناد و مدارک کتابخانه ای، مقالات، گزارش های فصلی و سالیانه برخی سایت های بین المللی مانند یونسکو و سایت های وزارت آموزش و پرورش دو کشور هدف جمع آوری شد. یافته ها نشان داد بیشترین شباهت بین ژاپن و ایران مربوط به پذیرش در آزمون و تعیین صلاحیت برای انتخاب معلم است. یافته دیگر نشان داد تفاوت اصلی بین دو کشور مورد مطالعه مربوط به برگزاری دوره های عملی در مراکز وابسته به دانشگاه تربیت معلم برای تمرین معلمی و انجام پژوهش های مربوط به آن و تعیین صلاحیت برای ورود به حرفه معلمی است. نتایج این تحقیق می تواند به برنامه ریزان و سیاست گذاران آموزشی در گزینش و جذب و برنامه ریزی برای تعیین صلاحیت های لازم برای ورود به حرفه معلمی کمک کند.