مطالعۀ تطبیقی سیاستگذاری عدالت آموزشی در مالزی و ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی تطبیقی عدالت آموزشی ایران و مالزی است. این پژوهش کیفی، پیمایشی تطبیقی (مقایسه ای) است و با روش تحلیلی- استنباطی، با استفاده از الگوی تطبیقی  بردی بوده که دارای چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه اسناد و اطلاعات مورد نیاز برای پاسخگویی به سؤال از طریق اسناد و مدارک کتابخانه ای بوده است. برای انتخاب کشورهای مورد مطالعه از استراتژی «نظام های اجتماعی متفاوت، برون داد آموزشی متفاوت» استفاده شد. علت انتخاب مالزی شباهت های فرهنگی و اجتماعی زیاد مثل مسلمان بودن، ساختار چندقومیتی جامعه و تمرکز دو کشور در اصلاح و پیشرفت نظام آموزشی است. اطلاعات مورد نیاز برای پاسخگویی به سؤالات از طریق اسناد و مدارک کتابخانه ای، سایت های وزارت آموزش و پرورش و دانشگاه ها و مؤسسات آمار و اطلاع رسانی ایران و مالزی به دست آمده است. از 5 مؤلفه عدالت فرصت آموزشی، عدالت روند آموزشی، عدالت نتیجه آموزشی، عدالت رفتاری و عدالت مالی برای مقایسه عدالت آموزشی در دو کشور استفاده شده است. نتایج نشان داد در میزان دسترسی دانش آموزان به آموزش با کیفیت، میزان تخصیص اعتبارات و آموزش مهارت های اساسی تفاوت و در تأکید بر اصول اخلاقی، نرخ خالص ثبت نام و عزم توسعه زیرساخت ها در اسناد بالادستی بین دو کشور در بحث عدالت آموزشی شباهت وجود دارد. توصیه می شود ایران با تقویت شفافیت و رصد دقیق مؤلفه های عدالت آموزشی، روند پیشرفت و توسعه خود را در این محور سرعت بخشد.