در این مقاله به نقد تئاتر در کشورهایی که دیدن نمایش بخشی جدائی ناپذیر از فرهنگ روزمره شان را تشکیل می دهد پرداخته شده است که دارای اهمیت خاصی است . تأیید یک اجرای نمایشی ، یک نقد کوتاه و چاپ آن در روزنامه های معتبر هنری با تیراژ بالا ، رشد روز افزون اقبال آن را از بابت در آمد گیشه و استقبال عموم مردم تضمین می کند . در مبحث « تماشاگر ، منتقد تئاتر » نظر تماشاگر را به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از اجرای نمایش در چهار وجه مورد بررسی قرار می دهد ...
سده جشن آتش زمستانی است که هزاران سال قدمت دارد. صورت همگانی این آیین در بسیاری از نقاط ایران محدود شده و یا از بین رفته است. برگزاری آیین سده در شهر کرمان هرگز به طور جدی تعطیل نشد؛ از این رو، برگزاری آن در این شهر صورتِ نمایشی محلی به خود گرفت که می توان آن را «پرفورمانسی» آیینی به شمار آورد. مضمون این نمایش آیینی مبارزه ی بین نور و ظلمت است. نقطه ی اوج نمایش که برافروختن آتش بزرگ است، همواره با جلوه-های نمایشی و مشارکت شرکت کنندگان، از جمله سوارانی که به عنوان سپاه زمستان به کوه آتش هجوم می-بردند، همراه بوده است. وانمود در اجرای نمایش چنان بود که گویی رزمنده ای بزرگ همراه با سپاهی نیرومند عازم پیکار است. خوراک بخشی از پرفورمانس آیینی است که در نمایش سده سوزی جایگاه ویژه ای دارد. این نمایش زمان و مکان مشخصی دارد که به همه-ی زمان ها و همه ی مکان ها می پیوندد. سده همچنین، با خرده نمایش هایی همچون جَشَن خوانی، که نوعی نقل مذهبی است، همراه است.