سهیلا باقری

هدف این مقاله ارائه ی شناخت از میزان گرایش جوانان نسبت به استفاده از وسایل نوین ارتباطی بخصوص گرایش به استفاده از اینترنت در میان جوانان استان چهار محال و بختیاری و نیز ارائه ی تحلیل علی از عوامل موثر بر چنین گرایشی می باشد. نتایج این مقاله برگرفته از تحقیقی پیمایشی در سال 86-1385 شمسی درباره میزان گرایش جوانان استان نسبت به استفاده از این رسانه می باشد.  جامعه آماری این مطالعه را جوانان 15 تا 25 ساله ی جامعه ی شهری این استان که در زمان مطالعه به اینترنت دسترسی داشته اند تشکیل می‏دهد. حجم نمونه نیز برابر با 381 نفر است و پاسخگویان به روش تصادفی انتخاب شده اند. نتایج مقدماتی حاکی از آن است که جوانان استان علاقه مند به استفاده از اینترنت با اهداف متفاوت می باشند و عوامل متفاوت ساختاری و غیر ساختاری بر گرایش آنان تاثیرگذار بوده است. شناخت این عوامل کمک می کند تا برنامه ریزی در استان بر اساس نیازهای جوانان به رسانه های جدید انجام پذیرد.

هدف: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی 4 روش پیشگیری از سوءمصرف موادمخدر به روش شناختی ـرفتاری اجتماعی، آموزش مهارت های زندگی، ارائه پوستر و ارسال پیام کوتاه بر تغییر نگرش و بهبود عزت نفس دانش آموزان انجام شده است. روش: در یک طرح شبه آزمایشی تعداد 150 دانش آموز از بین دانش آموزان ساکن در مجتمع های خوابگاهی کمیته امداد استان چهارمحال و بختیاری سال تحصیلی90-1389 انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه آزمایش و 1 گروه گواه گمارده شدند (هر گروه 30 نفر) و طی مراحل پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه های نگرش نسبت به سوءمصرف مواد و عزت نفس در گروه های انتخابی اجرا شد. داده ها از طریق تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان دادند که روش های پیشگیری بر تغییر نگرش نسبت به سوءمصرف مواد و بهبود عزت نفس دانش آموزان موثر بوده اند. در عین حال، نتایج آزمون تعقیبی LSD بیانگر آن بود که هر 4 روش پیشگیری با اثربخشی متفاوت بر تغییر نگرش نسبت به سوءمصرف مواد مخدر موثر بوده اند، در حالی که تنها روش های آموزش شناختی ـ رفتاری اجتماعی و آموزش مهارت های زندگی بر بهبود عزت نفس موثر بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان چنین استنباط کرد که هر 4 روش پیشگیری می تواند موجب ایجاد نگرش منفی نسبت به مواد مخدر شوند.

مقدمه: با توجه به اهمیت مهندسی پزشکی و ارتباط تنگاتنگ آن با سلامت جامعه و تعیین جایگاه ایران در جهان در این حوزه از علم، پژوهش حاضر با هدف مقایسه بروندادهای علمی کشورهای جهان و همکاری های علمی آنها در حوزه ی مهندسی پزشکی و در نمایه استنادی علوم، بین سال های 2002-2011 میلادی صورت گرفته است. روش بررسی: روش پژوهش، پیمایشی تحلیلی و نوع مطالعه کاربردی بوده است. و در آن از شاخص های علم سنجی استفاده شده است. جامعه ی پژوهش، تعداد 12044 برونداد تحقیقاتی و دانشگاهی در حوزه ی مهندسی پزشکی بود که در نمایه استنادی علوم از پایگاه Web of Science، بین سال های 2002 - 2011 میلادی نمایه شده است. برای استخراج داده ها، از نسخه 7/5 پایگاه Web of Science و برای شمارش و تحلیل داده ها از برنامه Excel استفاده شد. یافته ها: کشورهای آمریکا (4427)، چین (990)، آلمان (869)، کانادا (818) و انگلستان (754)، بیشترین بروندادهای علمی مهندسی پزشکی را دارا بودند. بیشترین حوزه های موضوعی به علم مواد (5896)، بیوفیزیک (1904) و علوم ورزشی (863)، تعلّق داشت. تمایل حوزه های موضوعی برتر ، به همکاری با بیش از چهار نویسنده بود. آمریکا با 1207 همکاری مشترک، آلمان (484)، انگلستان (478)، چین (341) و کانادا (335)، بیشترین سهم همکاری در مدارک علمی مهندسی پزشکی را داشتند. Elsevier، Wiley-Liss، Springer و IEEE، به عنوان فعال ترین ناشران، شناخته شدند. نویسندگان برتر جهان از آمریکا، پرتغال و هلند بودند. تعداد مدارک 4 و 3 نویسنده، به ترتیب با 2268 و 2190 مدرک، بیش از بقیه بود. مراکز تحقیقی برتر جهان عبارت بودند از: دانشگاه Calif System آمریکا، دانشگاه Montreal کانادا، دانشگاه Harvard آمریکا و دانشگاه Toronto کانادا. ایران (55 مدرک) در بین نود کشور، رتبه 28 جهانی و رتبه سوّم آسیای جنوب غربی را در مهندسی پزشکی به دست آورد. نتیجه گیری: در این پژوهش، ارتباط معناداری بین تعداد نویسندگان مقالات و تعداد آثار علمی نویسندگان با میزان جذب استناد وجود نداشته است. پرتولیدترین کشورها مشارکت علمی بیشتری با دیگر کشورها داشته اند. بنابراین، بین میزان تولیدات و همکاری های علمی کشورها، رابطه ی مستقیم وجود داشته است. مهندسی پزشکی به دلیل ماهیّت بین رشته ای آن، متخصصان و گروه های علمی متعددی را به همکاری خواهد طلبید و میزان همکاری های علمی این حوزه هر روز بیشتر می شود. در مجموع، رشد تولیدات و همکاری های گروهی پژوهشگران مهندسی پزشکی در جهان، روند تصاعدی داشته و تحقق آرمان های علمی کشورمان، حمایت ها و برنامه های جدی تر متخصصان و دولت را می طلبد.