حبیب احمدلو

مساله مقاله حاضر رابطه پایگاه اجتماعی اقتصادی و مشارکت در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری است. سوال این است که آیا استانهایی که از پایگاه اجتماعی اقتصادی بالاتری برخوردار هستند مشارکت انتخاباتی بالاتری دارند؟ از رویکردهای نظری تحقیق این فرضیه استنتاج شده است که پایگاه اجتماعی اقتصادی، و هر یک از مولفه های آن شرط لازم برای مشارکت انتخاباتی هستند. رویکرد روش شناختی مقاله حاضر تحلیل تطبیقی کیفی فازی با استفاده از داده های ثانویه است. جامعه آماری شامل همه استانهای ایران در سال 1392 است. برای آزمون فرضیه تحقیق از روش فازی و نرم افزارهای spss و fs/qca استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که پایگاه اجتماعی اقتصادی شرط علی معمولا لازم و نه کافی برای مشارکت انتخاباتی استانهای مورد بررسی است. همچنین دریافتیم که هر یک از مولفه های پایگاه اجتماعی اقتصادی یعنی پایگاه تحصیلی، پایگاه شغلی و سرانه درآمد نیز به صورت منفرد شرط معمولا لازم برای مشارکت انتخاباتی هستند.

هدف مقاله‌ حاضر، بررسی رابطه‌ میزان سرمایه‌ اجتماعی و نقش آن در میزان روابط بین قومی و هویت ملی جوانان کرد ساکن شهر مهاباد و جوانان ترک زبان ساکن در شهر تبریز و مقایسه‌ این دو گروه از نظر میزان هویت ملی پاسخ گویان در حد بالایی است. میزان سرمایه‌ اجتماعی گروه های مورد مطالعه پایین، و میزان روابط بین قومی پاسخ گویان بسیار پایین است. گرایش به سایر اقوام میزان روابط بین قومی را تقویت می کند و هر دو متغیر فوق تاثیر مثبتی بر میزان هویت ملی جوانان دارد. سرمایه‌ اجتماعی نیز بر روی گرایش به سایر اقوام روابط بین قومی و هویت ملی تاثیر مثبتی داشته و آن ها را تقویت می کند.