عادل مخبری

پیمان شکنی در تعهد زناشویی آسیب زننده ترین مشکلی است که تمامی رابطه زناشویی را متأثر از خود می سازد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه و نگرش صمیمانه در زنان متأهل پیمان شکن و غیر پیمان شکن است. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای است. ابزار پژوهش پرسشنامه جمعیت شناسی، پرسشنامه فرم کوتاه طرحواره های ناسازگار شناختی یانگ و پرسشنامه نگرش صمیمانه بود. داده های به دست آمده از طریق آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری (مانوا) تجزیه وتحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد، بین نگرش صمیمانه و طرحواره های شناختی در زنان پیمان شکن و غیر پیمان شکن تفاوت معناداری وجود دارد ( 0.001 p< ). همچنین بین نگرش صمیمانه در گروه پیمان شکن و غیر پیمان شکن تفاوت معناداری وجود داشت. همچنین، طرحواره های شناختی را در گروه زنان پیمان شکن می توان از طریق نگرش های صمیمانه پیش بینی کرد ( 0.001 p< ) . یافته های پژوهش نشان داد که زنان پیمان شکن احساس نیاز به صمیمیت بیشتری دارند و چنانچه احساس صمیمیت در رابطه زوجی برآورده نشود به احتمال بیشتری اقدام به رابطه خارج از ازدواج خواهند کرد.