وحید قنبری

هدف: تصمیم گیری اخلاقی، ضرورتی برای شایستگی های مدیریت و کمک به توانمندسازی منابع انسانی تلقی می شود. به دلیل نقش سازمانهای مردم نهاد در اقتصاد مقاومتی و توسعه کارآفرینی، هدف پژوهش حاضر، فهم فرایندتصمیم گیری اخلاقی و ارائه مدل بومی برای این سازمانها بود. روش: ماهیت این پژوهش، اکتشافی بوده و با استفاده از نظریه داده بنیاد انجام شده است. جامعه آماری شامل مدیران و افراد خبره در سمن های آموزشی استان همدان بود که به روش نظری و با استفاده از تکنیک گلوله برفی و با توجه به اصل اشباع، در مجموع با 19 نفر مصاحبه شد. یافته ها: یافته های حاصل از طراحی مدل پارادایمی منجر به شناسایی 17 مؤلفه اصلی شد که در شش بُعد دسته بندی شدند. نتیجه گیری: تصمیم گیری اخلاقی تحت تأثیر مجموعه ای از عوامل بین فردی، سازمانی، فراسازمانی و مذهبی صورت می گیرد و پیامدهای چنین تصمیماتی، منعکس کننده رفتار اخلاقی مثبت، ایجاد انگیزه مثبت در فراگیران و مردم، انضباط اقتصادی و راهکار توسعه مدیریت دانش و کارآفرینی در شرایط اقتصاد مقاومتی در جامعه است.

 تصمیم-گیری اخلاقی، یک فرآیند چند وجهی است و این پدیده به عنوان چالشی برای سازمان‌های مردم نهاد تلقی می‌شود. هدف اصلی پژوهش حاضر فهم و شناسایی ابعاد و مؤلفه‌های تشکیل دهنده و مؤثر بر تصمیم گیری اخلاقی افراد و ارائه مدلی بومی برای سازمان‌های مردم نهاد و داوطلبانه می‌باشد. ماهیت این پژوهش اکتشافی بوده که به روش بنیادی و با استفاده از رویکرد نظریه داده بنیاد انجام گرفته است. مشارکت‌کنندگان در این پژوهش شامل مدیران و افراد کارشناس در سازمان­های مورد مطالعه در استان همدان بوده که به روش نمونه‌گیری هدفمند و با تکنیک گلوله برفی شناسایی شدند که با توجه به اصل اشباع و کفایت داده‌ها، در مجموع با 20 نفر مصاحبه شد. یافته‌های حاصل از طراحی مدل پارادایمی نشان داد، تصمیم‌گیری اخلاقی تحت تأثیر مجموعه‌ای از عوامل بینفردی، سازمانی و فراسازمانی و مذهبی صورت می‌گیرد. درنهایت نتیجه‌گیری شد که شرایط مذکور به‌طورکلی موجب شده‌اند پدیده‌ای به نام تصمیم‌گیری اخلاقی توسعه و در این نوع و شکل از سازمان‌ها مورد توجه افراد واقع شود و پیامدهای چنین تصمیماتی، منعکس کننده رفتار اخلاقی مثبت، ایجاد انگیزه مثبت در ذینفعان و مردم، انضباط اقتصادی و انضباط اجتماعی در جامعه است.

مقدمه: در طول 20 سال گذشته حوادث غیر مترقبه طبیعی در سراسر دنیا منجر به مرگ ح داقل 3 میل ون نف ر ش ده است و 800 میلیون انسان دیگر را به نحوی درگیر ساخته است . این حوادث از نظر اقتصادی بالغ بر 500 میلیارد دلار هزینه در برداشته است . کشور ما نیز جزو 10 کشور بلاخیز جهان در جدول سازمان ملل می باشد . در استان تهران، با توجه به شرایط خاص جغرافیایی و قرارگرفتن روی گسل های متعدد بعلاوه سیل خی ز ب ودن منطقه، احتمال بروز بحران های طبیعی بسیار زیاد می باشد. از آنجا که بیمارستان ها بعنوان مهمترین مؤسسات بهداشتی و درمانی باید قبل از وقوع حادثه از آمادگی لازم برخوردار باشند، لذا محقق بر آن شد تا با انجام این تحقیق به بررسی میزان آمادگی بیمارستان های آموزشی- درمانی توانبخشی رفیده و روانپزشکی رازی تهران در مقابله با حوادث غیرمترقبه بپردازد . روش: نوع مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بوده که به شکل یک مرحله ای در سال 1388 انجام شده است . با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، ابعاد مختلف آمادگی مقابله با حوادث غیرمترقبه در سطح بیمارستان های آموزشی- درمانی توانبخشی رفیده و روانپزشکی رازی تهران مورد بررسی قرارگرفت . این پرشنامه دارای دو بخش بود که بخش اول مربوط به مشخصات عمومی بیمارستان و بخش دوم مربوط به بررسی وضعیت آمادگی بیمارستان در برابر حوادث غیرمترقبه بود . از آمار توصیفی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد . یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که میزان آمادگی بیمارستان رفیده در برابر حوادث غیرمترقبه بسیار پایین و با امتیاز 12 از 142 بود و سطح آمادگی بیمارستان رازی در برابر حوادث غیرمترقبه، متوسط و در حدود 84 از 142 بود، با این حال این میزان آمادگی نیز جهت مقابله در برابر حوادث کافی نمی باشد . نتیجه گیری: با توجه به حادثه خیز بودن استان، نتایج پژوهش و اهمیت نقش بیمارستان ها در کنترل حوادث غیرمترقبه، ل زوم برنامه ریزی و اجرای اقدامات عملی مانند برگزاری دوره های آموزشی مدیریت بحران، مجهز ساختن بیمارستان ها از نظر ساختاری و ابزاری و تأمین منابع مالی و انسانی در جهت کنترل هر چه سریع تر و دقیق ت ر حوادث غیرمترقبه امری ضروری می باشد .