محمدمهدی بهرام زاده

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه ی جوّ مدرسه ها با گرایش به کارآفرینی در دانش آموزان پسر پایه های سوم متوسطه و پیش دانشگاهی شهر اهواز است. با توجه به ماهیت تحقیق، روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه های آماری مشتمل بر 162 کارمند مدرسه و 181 دانش آموز است که از طریق نمونه گیری طبقه بندی و خوشه یی چند مرحله یی انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه ی جوّ سازمانی ( [1] OCDQ) و پرسشنامه ی محقق ساخته ی روحیه ی کارآفرینی استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی، و از طریق نرم افزار SPSS انجام شد. نتیجه ها نشان داد که شاخص های روحیه ی کارآفرینی (خلاقیت، عزت نفس، انگیزه ی پیشرفت، منبع کنترل درونی، آینده نگری و ریسک پذیری) در دانش آموزان از حد میانگین بالاتر است. همچنین بین برخی شاخص های جوّ سازمانی (یعنی صمیمیت، عدم جوشش، بازدارندگی) با روحیه ی کارآفرینی در سطح 05/0p< رابطه ی معناداری وجود دارد. اما بین سایر شاخص های جوّ سازمانی (یعنی روحیه ی کناره گیری، نفوذ، تأکید بر تولید، مراعات) با روحیه ی کارآفرینی رابطه ی معناداری وجود ندارد.