بهروز بامدادی

نظر به اهمیت و جایگاه زبان عربی به عنوان زبان رسمی دین مبین اسلام و با توجه به نقش مهم آن در عرصه منطقه ای، آموزش این زبان با چالش های اساسی روبه رو است. معلمان درس زبان عربی در فرآیند آموزش آن، بازدهیِ لازم را به صورت ملموس احساس نمی کنند. چه بسا عدم بهره گیری از تجارب منطقه ای و جهانی درزمینه آموزش زبان عربی مزید بر علل وجود نقاط ضعیف در یادگیری و یاددهی زبان عربی باشد. یکی از روش های جهانی در امر آموزش زبان عربی، رویکرد غوطه وریِ تعاملی و اثربخشی آن به عنوان یک استراتژی جهانی در آموزش زبان عربی است. غوطه وری تعاملی، تکنیکی است که در آموزش زبان دوم استفاده می شود، در این روش، زبان اوّلیه (= زبان مادری) به عنوان 1L و زبان دوم به صورت 2L شناخته می شود و در همین زبان دوم است که از طریق برنامه ها و دستورالعمل های غوطه ور شدن برای کسب مهارت زبان آموزی استفاده می شود. در روش غوطه وری، عوامل مختلفی بر زمان و نحوه آموزش دخالت دارند؛ لذا بررسی ابعاد این موضوع مبین اهمیت جستار حاضر است. پژوهش حاضر با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی و با هدف معرّفی و بیانِ اهمیت آموزش زبان عربی به روش غوطه وری تعاملی به نگارش در آمده است. نتایج پژوهش گویای آن است که روش غوطه وری تعاملی، یکی از کارآمدترین روش ها در آموزش زبان عربی بوده و می تواند به عنوان بخشی از برنامه درسی آموزش عربی اجرا شود.