محمودرضا مرتضوی

پیام رسانی اثربخش که تابع مجموعه اقدامات (اصول) مدیریتی در زمینه های برنامه ریزی، هدایت، کنترل، تصمیم گیری و سازماندهی است و مدیریت سازمان رسانه در عرصه اطلاع رسانی خبری با اهداف تولید و توزیع اطلاعات و اخبار به منظور آگاهی جامعه از وقایع و رویدادها یا موضوعات مختلف انجام می شود، در شرایط وقوع بحران مدیریت تولید خبر باید فرایند تولید از مرحله انتخاب سوژه خبری تا مرحله اعلام یا پخش خبر، از برنامه ریزی متناسب با بحران صورت گیرد .برای این منظور مدلی در مدیریت خبر لازم است تا گروه های خبری تشکیل دهنده تحریریه یا اتاق خبر بتوانند اخبار را با سرعت، جامعیت و تصمیم گیری صحیح منتشر سازند. در این مدل باید شرایط لازم به منظور تبادل اطلاعات، هم چنین نظارت و ارزیابی خبری به طور مستمر تشکیل و همین طور سرعت در فرآیند تولید خبر و پرهیز از اقدامات موازی و دسترسی به منابع خبری امکان پذیر گردد. در نتیجه می توان اخبار مورد نظر را از طریق اقدامات منسجم گروه های واکنش سریع خبری و با مدیریت مطلوب خبر در بحران تولید کرد، لذا پژوهش گر بر مبنای دو روش تحقیق پیمایشی و تحلیل محتوا در جستجوی پاسخ به این پرسش می باشد که: مدل مطلوب مدیریت تحریریه سازمان رسانه در بحران تابع چه الزاماتی است و چگونه باید اجرا گردد؟

یک سازمان مطبوعاتی، به عنوان سازمان خدماتی به منظور افزایش درآمد و تصاحب بازار نشر، روش های مختلفی را برای رقابت با سایر رسانه ها اتخاذ می کند. این رقابت، ابعاد متعددی را در برمی گیرد که در زمینه های حفظ مخاطبان، جذب مخاطبان جدید، تولید مطالب اختصاصی، سبقت خبری، فروش بیشتر، جذب آگهی بیشتر و افزایش تیراژ مطرح می شود. در این پژوهش، به روش «پیمایش» دربارة چگونگی ایجاد فضای رقابتی در روزنامه های ایران تحقیق شده و دیدگاه مدیران بخش تحریریة پنج روزنامة مطرح کشور بررسی شده است. در این پژوهش مشخص شد که روش های روزنامه نگاری (تحقیقی و تشریحی)، امنیت شغلی، خصوصی سازی و مدیریت تخصصی در ایجاد فضای رقابتی مؤثر است.

وسایل ارتباط جمعی، نقش اساسی در افزایش سطح آگاهی و فرهنگ جامعه ایفا می کنند. شیوه اطلاع رسانی رسانه ها و نحوه انتخاب رویدادها و ارائه اطلاعات خبری از آنها، چگونگی پرداختن به رویدادها یا پدیده های مختلف را مشخص می سازد. در این تحقیق مسئله تخریب بناها و اماکن تاریخی که از نظر انتقال میراث فرهنگی، اهمیت دارند، از منظر روزنامه های محلی شیراز در سال های 1393 تا 1394 مطالعه می شوند. این تحقیق با روش تحلیل محتوای کمی و با ابزار دستور العمل کدگذاری مقوله های۲۷۳ خبر مربوط به آثار تاریخی انجام می شود. به منظور شناسایی نحوه بازنمایی پدیده تخریب آثار تاریخی – فرهنگی، اخبار ۵ روزنامه بر حسب ۷ مقوله و ۲۴ زیر مقوله به صورت تمام شمارش مورد تحلیل قرار می گیرد. نتایج نشان می دهند که پوشش اخبار تخریب میراث فرهنگی در روزنامه های شیراز به بعد از وقوع حادثه موکول شده و روزنامه ها نقش فعالی در پیش بینی رویداد ندارند. بر اساس نتایج، دستگاه های دولتی بیش از سایر بخش ها در تخریب آثار تاریخی نقش دارند. در بازنمایی رویداد، رسانه ها به اعلام واقعه بسنده کرده و از پیگیری رویداد و اطلاع رسانی های بعدی خودداری می کنند.