ندا نادری

یکی از اهداف و وظایف مهم نظام آموزشی هر کشور، پرورش نیروی انسانی متخصص و کارآمد مورد نیاز جامعه است. تامین کارآمدتر نیروی متخصص، مستلزم هدفمند کردن محتوای درسی و مجموعه مفاهیمی است که دانشجویان در قالب آموزش های رسمی و غیررسمی طی سنوات تحصیل فرامی گیرند. گزینش محتوای درسی مرتبط با بازار کار، دانش آموختگان را کارآشناتر پرورش خواهد داد. هدف از این پژوهش، بررسی نقش آموزش های رسمی و برنامه های کمک درسی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی مقطع کارشناسی ارشد در راستای تامین مهارت کارآفرینی دانش آموختگان از نظر دانشجویان سال آخر است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان سال آخر رشته تربیت بدنی عمومی در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه های دولتی کشور بودند که تعداد آنها در سال تحصیلی 89 – 1388، 89 نفر بود. باتوجه به محدودیت جامعه آماری تحقیق، کل جامعه آماری به عنوان نمونه آماری مورد آزمون قرار گرفت. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی- پیمایشی بود. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه محقق ساخته شامل 6 سؤال پاسخ بسته در مقیاس 5 درجه ای لیکرت برای دانشجویان استفاده شد که روایی آن توسط استادان تربیت بدنی تایید و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 83/0 محاسبه شد. نتایج پژوهش نشان داد که دانشجویان محتوای دروس تخصصی تربیت بدنی را در ارتقای زمینه های نظری، پرورش مهارت کارآفرینی مناسب تشخیص داده اند (63/45%). ولی از پرورش زمینه های عملی آن چندان راضی نبودند و توجه عناصر مختلف برنامه های درسی رشته تربیت بدنی را در تامین مهارت های فنی، شخصی و مدیریتی کارآفرینی ضعیف می دانند (49/41%). همچنین نتایج نشان داد دانشجویان نقش برنامه های فرادرسی را در آشنایی دانش آموختگان با بازار کار و کارآفرینی مؤثر می دانند (73/44) و در این میان به دلیل موانع و مشکلات موجود در دخالت و لزوم پشتیبانی دولت از فعالیت های کارآفرینان، اگر این فعالیت ها به بخش خصوصی واگذار شود، مسیر تحقیق کارآفرینی و خوداشتغالی دانش آموختگان دانشگاهی هموارتر می شود. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین دیدگاه دانشجویان دانشگاه های حضوری و دانشجویان دانشگاه های نیمه حضوری در مورد نقش کارگاه های آموزشی، پروژه های کارورزی، مشارکت در برگزاری رویدادهای ورزشی، دوره های مربیگری و داوری و نقش دولت در ارتقای روحیه کارآفرینی دانشجویان، تفاوت معنی دار آماری وجود ندارد (در همه موارد 5/0 ?P).

پژوهش حاضر با هدف بررسی موانع و چالش های فراروی تعلیم و تربیت جنسی در بعد ارزش های فرهنگی از دیدگاه معلمان مدارس دولتی دخترانه ابتدایی ناحیه یک اصفهان در سال تحصیلی 1395-1394 انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش را کلیه معلمان مدارس دخترانه ناحیه یک در پایه دوم به تعداد 139 نفر تشکیل دادند. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود. با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران از این میان تعداد 102 نفر به عنوان حجم نمونه برآورد و انتخاب گردید. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه 38 گویه محقق ساخته بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط پاسخگویان و متخصصان موضوعی مورد تایید قرار گرفت و روایی سازه آن با استفاده از تحلیل عاملی تایید شد. پایایی آن توسط ضریب الفای کرونباخ (0.82) تایید شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو سطح توصیفی (انحراف معیار، فراوانی) و استنباطی (آزمون تی، آزمون فریدمن، تحلیل واریانس و تحلیل عاملی) انجام گرفت. یافته ها نشان عوامل ارزش های فرهنگی از جمله: تعارض بین ارزش های سنتی و مدرن، ناهمسانی ارزش های دانش آموزان از نظر تنوع قومیتی و فرهنگی، ارزش های مردسالارانه غالب، برداشت های غیرمعقول و منطقی از آموزه های دینی، کاهش حساسیت نسبت به ارزش های اسلامی، تصورات قالبی و کلیشه ای درباره مسایل جنسیتی، قالبی بودن نقش های جنسیتی (انتظاراتی که جامعه از زنان و مردان دارد)، تفاوت در ارزش گذاری مسائل جنسی و تغییر در ارزش های فرهنگی به عنوان موانع و چالش های تربیت جنسی کودکان قلمداد می گردد. نتایج کلی پژوهش نشان داد ارزش های فرهنگی یکی از مهم ترین موانع آموزش جنسی کودکان در سطح اجتماع می باشد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی تدوین مدل علّی رفتارهای خود آسیب رسان بر اساس نشخوار فکری مشترک با نقش میانجی عزت نفس در نوجوانان شهر اصفهان انجام شده است. طرح پژوهش توصیفی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. این پژوهش با حضور 300 نفر به روش نمونه گیری در دسترس از بین دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی 1402-1401 به روش آنلاین انجام شد. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از سیاهه رفتارهای خود آسیب رسان (ISAS) کلونسکی و گلین (2009)، پرسشنامه نشخوار فکری مشترک (CO-RQ) داویسون و همکاران (2014) و مقیاس عزت نفس (RSEs) روزنبرگ (1989) استفاده شد. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS نسخه 24 تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین نشخوار فکری مشترک و عزت نفس با رفتارهای خود آسیب رسان همبستگی معناداری وجود دارد (0/01>P). همچنین نتایج نشان داد مسیرهای مستقیم این پژوهش معنادار شدند و مسیرهای غیرمستقیم نشخوار فکری مشترک از طریق نقش میانجی عزت نفس بر رفتارهای خود آسیب رسان دانش آموزان معنادار بود. بر اساس یافته های این پژوهش، مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود (0/073=RMSEA و 0/05>P-value) و مدل نهایی ارزیابی شده از برازندگی مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل مؤثر بر رفتارهای خود آسیب رسان در بین نوجوانان است.