صدیقه انصاری

ادب غنایی با احساسات شاعر سر و کار دارد و عبارت است از انعکاس تجربیات عاطفی و درونی او در کلام هنری که باعث انگیزش و تاثّر خواننده می گردد. در ادب غنایی شاعر یا نویسنده خویشتنِ خویش را بیان می کند و ضمن آن به بیان عواطف و احساسات خود نسبت به زندگی و طبیعت می پردازد. بنابراین هر سخنی را که ریشه در ژرفای احساس هنرمند داشته باشد و بتواند تاثیری عمیق بر عواطف مخاطب بگذارد، می توان در زمره ی ادب غنایی جای داد. در این نوشتار احساسات فردی و شاعرانه ی سید علی صالحی، یکی از شاعران معاصر ایران مورد بحث و بررسی قرار گرفته است تا از این طریق با افق معرفتی و دلالتی او بیشتر و بهتر آشنا شویم. روش کار ما در این نوشتار شیوه ی تحلیل محتوایی اشعار وی بوده است وعاطفه­ی شاعر در ارتباط با انسان، عشق، زن، امید، ناامیدی، اندوه، شادی، پیری، وارستگی، شعر و شاعری، سوگند و مرگ مورد تامل قرار گرفته است. در اغلب موارد حالت، نگاه و احساس صالحی به این مقوله ها، از نوع خاصی است که با نگاه و برخورد عاطفی دیگر شاعران فرق دارد.

ورزش بخش قابل توجهی از برنامه ها و فعالیت های روزمره انسان به خصوص نسل جدید را به خود اختصاص داده است و هرکس به نوبه خود وظایفی را برای حفظ سلامتی جسمی و روحی خود در نظر دارد. با رونق ورزش حرفه ای، اخلاق ورزشی در میادین بین المللی اهمیت و ضرورت ویژه ای یافته است. نوشتار حاضر در پی آن است تا با ارائه تعریفی از آن و بیان برخی آیات قرآن و روایات اهل بیت (علیهم السلام) انگیزه اصلی ورزش را تعیین کرده و همچنین فواید و شرایط موفقیت یک ورزشکار و محورهای اخلاقی را ترسیم نماید. در پایان نیز ویژگی های ورزش و اخلاق ورزشی ایده آل را ارائه دهد. در اسلام تنها به تربیت و پرورش جسم توجه نشده است بلکه به موازات جسم به روح او هم توجه شده است. و دستوراتی در زمینه تقویت آن وارد شده از قبیل: دعا، روزه، عبادات کلی و ورزش. پرداختن به جسم به تنهایی دارای ارزش انسانی نبوده و انسان را از محدوده حیوانیت خارج نمی کند