اکبر نیک پژوه

تحقیقات نشان می دهد بیماری عروق کرونر قلب، از علت های اصلی مرگ و ناتوانی در دنیاست که کارآمدی مفید افراد را کاهش می دهد. با توجه به پیشینه، عوامل روانشناختی می تواند بسیاری از وجوه زندگی و ارتباطات بیماران را دگرگون سازد. بنابراین آیا بکارگیری مداخلات روانشناختی در جهت تعدیل و بهبود اثرات بیماری در زندگی بیماران مؤثر است؟ هدف از این تحقیق، اثربخشی درمانگری فراشناختی بر الگوهای ارتباطی زوجین در بیماران مبتلا به انسداد عروق کرونر می باشد. پژوهش در قالب طرح نیمه آزمایشی (پیش آزمون و پس آزمون و با گروه گواه) انجام گردیده، نمونه مورد نظر متشکل از 30 بیمار مبتلا به انسداد عروق کرونر به صورت در دسترس از میان بیماران مراجعه کننده به مرکز آموزشی و درمانی قلب و عروق شهید رجایی انتخاب و پس از تقسیم به دو گروه آزمایش و گواه به صورت تصادفی در پژوهش حاضر شدند. پس از پاسخگویی به سؤالات پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین کریستنسن و سالاوی (1990)، گروه آزمایش در 8 جلسه هفتگی و 2 ساعته مداخله فراشناختی شرکت کردند. افراد گروه گواه در این مداخله شرکت نکردند. نتایج حاکی از تأثیر معنادار به کارگیری رویکرد فراشناختی در بهبود الگوهای ارتباطی زوجین (میزان معناد اری 0/001) بود. به این معنی که آموزش رویکرد فراشناختی منجربه بهبود الگوهای ارتباطی زوجین در گروه آزمایش گردید.

هدف: هدف این پژوهش، طراحی و اجرای یک مدل مداخله آموزشی مبتنی بر سبک زندگی عمومی و آزمون اثربخشی آن بر ارتقای سلامت روانی و رفتارهای سلامت افراد در معرض خطر بیماری قلبی بود. روش پژوهش: در این پژوهش، ۲۳ نفر از کارمندان بیمارستان قلب شهید رجایی در شش جلسه گرو هدرمانی آموزشی شرکت کردند. شرک تکنندگان پرسشنامه های نیمرخ سبک زندگی ارتقاء دهنده سامت ) HPLH-II ( و مقیاس سلامت روانی ) MHI-28 ( را در مراحل پی شآزمون و پ سآزمون تکمیل کردند. یافته ها: نتایج نشان داد که مدل مداخله آموزشی مبتنی بر سبک زندگی عمومی می تواند بهزیستی روانی و رفتارهای سلامت افراد در معرض خطر بیماری قلبی را به صورت معنادار ارتقاء دهد. نتیجه گیری: این پژوهش بر ضرورت توجه بیشتر به آموزش سبک زندگی سالم برای پیشگیری از بیماری های قلبی تأکید م یکند.

هدف: هدف این پژوهش، طراحی مدل مداخله مبتنی بر سبک زندگی اسلامی و آزمون اثربخشی آن بر ارتقای سبک زندگی اسلامی، سلامت روانی، سلامت معنوی و رفتارهای سلامت افرادِ در معرض خطر بیماری قلبی بود. .روش: در این پژوهش، ۱۶ نفر از کارمندان بیمارستان قلب شهید رجایی در شش جلسه یک ساعته گروه درمانی شرکت کردند. شرکت کنندگان مقیاس رفتارهای ارتقادهنده سلامت دینی، مقیاس سلامت روانی، مقیاس بهزیستی معنوی و نیمرخ سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت را در مراحل پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله مبتنی بر سبک زندگی اسلامی می تواند سبک زندگی، بهزیستی روان شناختی، بهزیستی معنوی و رفتارهای سلامت افرادِ در معرض خطر بیماری قلبی را به صورت معنادار ارتقا دهد. نتیجه گیری: نتیجه پژوهش، اثربخشی مدل مداخله سبک زندگی اسلامی در پیشگیری از بیماری های قلبی را تأیید می کند.