احدیه صادقی

پژوهش حاضر با هدف تدوین الگوی نقش رسانه های اجتماعی در محیط کار بر پیامدهای شغلی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه انجام شد. روش پژوهش،، توصیفی- پیمایشی مبتنی بر معادلات ساختاری بود.. جامعه آماری پژوهش، 320 نفر از کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه بودند که براساس فرمول کوکران 175 نفر به شیوه تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسش نامه 19 سؤالی در دو بخش رسانه های اجتماعی در محیط کار و پیامدهای شغلی بود. در این پژوهش برای بررسی روابط بین اجزای مدل از معادلات ساختاری و به مظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Smart PLS استفاده شد. یافته ها نشان داد  که رسانه های اجتماعی در محیط کار بر پیامدهای شغلی با ضریب مسیر 55/0 و مقدار T  برابر با 58/5 تأثیرگذار بودند. در این میان شاخص استفاده اجتماعی بیش ازحد از رسانه های اجتماعی بر پیامدهای شغلی با ضریب مسیر 16/0 و مقدار T برابر با 11/2، شاخص استفاده لذت جویانه بیش ازحد از رسانه های اجتماعی بر پیامدهای شغلی با ضریب مسیر 32/0 و مقدار T برابر با 51/2 و شاخص استفاده شناختی بیش ازحد از رسانه های اجتماعی بر پیامدهای شغلی با ضریب مسیر 18/0 و مقدارT  برابر با 57/2 اثرگذار بودند؛ بنابراین استفاده از شبکه های اجتماعی می تواند پیامدهای شغلی مثبت و منفی بسیاری در محیط های سازمانی به همراه داشته باشد.