بررسی ارتباط میان نگرش مثبت به زندگی و بهبود سلامت روان از دیدگاه امیرالمومنین(ع)
هدف از انجام این مقاله مطالعه نقش نگرش به زندگی در سلامت روانی از منظر نهج البلاغ بررسی ارتباط میان نگرش مثبت به زندگی و بهبود سلامت روان از دیدگاه امیر المومنین(ع) بوده است. این مقاله از نوع تحقیقات کتابخانه ای بوده است. نتایج نشان داد که سلامتی یکی از بزرگترین نعمات و موهبت های الهی است که تنها به بعُد جسمانی معطوف و محدود نمی شود، بلکه سلامت روانی را نیز در برمی گیرد. اغلب مردم بیشتر به جنبه سلامت جسم اهمیت می دهند و از عوامل و پیامدهای سلامت روحی-روانی غافلند. فقدان سلامت روان خطرات زیادی برای زندگی فرد و دیگران به همراه داشته و حس رضایتمندی، آینده سازی و امید به زندگی را از فرد سلب می کند و حتی تا مرز خودکشی و نابودی می کشاند. در نهج البلاغه تاکیدات بسیاری به نوع نگرش به زندگی شده است. با بررسی فرمایشات امام علی(ع) می توان به این نتیجه دست یافت که نگرش به زندگی مناسب و داشتن الگوی مطلوب نگرشی تاثیر مثبت بر شادکامی و نشاط افراد و سلامت روح و روان خواهد داشت. به طور کلی، زندگی ما به میزان بسیار زیادی وابسته به دانسته ها و معلومات ما است، زیرا دانسته های ما مشخص می کند که در شرایط مختلف چه تصمیمی بگیریم. به همان اندازه که ما تحت تاثیر معلومات خود هستیم، به همان میزان نیز تحت تاثیر احساساتمان نیز هستیم. درحالیکه فلسفه (اندیشه) فقط روی جنبه عقلی و منطقی زندگی تمرکز می کند (اطلاعات و تفکر گوناگون) نگرش فرد روی مسائل احساسی فرد تمرکز دارد. آنچه ما می دانیم (معلومات ما) مشخص کننده فلسفه (نوع اندیشه) ماست. آن احساسی که ما نسبت به معلومات خود داریم طرز نگرش ما است. مشابه با افکار ما، احساسات ما نیز می توانند باعث سعادت یا بدبختی ما در آینده شوند.