رقیه نوری پور لیاولی

مقدمه: کار در زندان یکی از پراسترس زاترین مشاغلی است که سلامت روانی کارکنان را به مخاطره می اندازد و باعث فرسودگی شغلی افراد می گردد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین فرسودگی شغلی با سلامت روانی در کارکنان یک زندان مرکزی است. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش شامل کلیه کارکنان یک زندان مرکزی در سال 1390 اعم از افسرنگهبان و کارمندان ستادی که بصورت مستقیم با افراد زندانی سر و کار دارند به تعداد 118 نفر می باشند. کلیه افراد جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه-های سلامت روانی گلدبرگ و فرسودگی شغلی گلدارد و پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی محقق ساخته پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش آماری رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. نتایج: یافته های پژوهشی نشان داد که بین استرس شغلی و نمره کلی سلامت روانی کارکنان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد که این مقدار در سطح 01/0 P< معنادار بود. بین فرسودگی شغلی و مولفه های علائم جسمانی و اضطراب رابطه در سطح 05/0P< و بین فرسودگی شغلی با افسردگی رابطه در سطح01/0 P< معنادار بود اما بین فرسودگی شغلی با خرده مقیاس عملکرد اجتماعی رابطه معنادار مشاهده نگردید. بحث: با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت مشاغل پراسترس از جمله کار در زندان سلامت روانی افراد را به مخاطره می اندازد.