مهسا احمدی سراوانی

در عصر حاضر، شرکت ها برای انطباق با شرایط متغیر در بازار و مقابله با رقبا به دنبال کسب مزایای رقابتی هستند تا بتوانند زمینه بقای خود را در محیط پرتلاطم فراهم کرده و عملکرد بهتری از خود نشان دهند. انعطاف پذیری به عنوان یک قابلیت رقابتی برای شرکت در نظر گرفته می شود و موجبات پذیرش شرایط پیش بینی نشده و تغییرات سریع محیط را فراهم می کند. هدف این مقاله بررسی تاثیر انعطاف پذیری استراتژیک بر عملکرد بازار با نقش میانجی گری نوآوری باز می باشد. در این مقاله کسب تکنولوژی خارجی و بهره برداری از تکنولوژی خارجی به عنوان دو بعد نوآوری باز در نظر گرفته شده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش80 شرکت تولیدی کوچک و متوسط واقع در شهر صنعتی رشت مورد بررسی قرار گرفت و تجزیه و تحلیل داده ها توسط مدل سازی معادلات ساختاری مبتنی بر حداقل مربعات جزئی (PLS) انجام شد. نتایج نشان داد که انعطاف پذیری استراتژیک بر نوآوری باز تاثیر مثبت و معنی دار دارد و همچنین نوآوری باز بر عملکرد بازار تاثیر مثبت و معنی دار دارد.