شیوا حسنی

هدف: موضوع ورزش به عنوان یک پدیده مهم اجتماعی در کلیه جوامع پیشرفته مطرح است و تقریباً همه مکاتب فلسفی و ادیان به نحوی راجع به آن اظهار نظر کرده اند؛ آیین مقدس دین اسلام نیز ورزش را به طور اعم در نظر داشته است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش فعالیتهای ورزشی دانشگاهی بر تغییر معنای زندگی دینی- اسلامی دانشجویان بود. روش: روش پژوهش همبستگی با رویکرد مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاههای شهر مشهد بود که 386 نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشه ای- تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط 11 نفر از متخصصان تأیید شد و پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ، بالای 7/0 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته ها: مؤلفه های فعالیتهای ورزشی و معنای زندگی دینی- اسلامی قبل از ورود به دانشگاه از وضعیت مناسبی ندارند. همچنین به ترتیب مؤلفه های «اجتماعی شدن» و «جستجو»، مهم ترین اولویت مؤلفه های فعالیتهای ورزشی و معنای زندگی دینی- اسلامی بعد از ورود به دانشگاه اند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش بر لزوم توجه به فعالیتهای ورزشی دانشگاهی به منظور رسیدن به آرامش فراغت، اجتماعی شدن، پیشگیری و درمان بیماری ها، بهبود و یادگیری مهارتها، آمادگی جسمانی و تقویت معنای زندگی دینی- اسلامی (حضور، جستجو) تأکید دارد.