حمیده خالقی محمدی

یکی از بخش های جامعه که به دلیل نداشتن سلامتی جسمی، همیشه با محرومیت های زیادی چه در استفاده از خدمات عمومی و شهروندی و چه در حضور فعال در جامعه روبرو می باشند، معلولین آن جامعه می باشند. برخوردهای مبتنی بر تبعیض افراد جامعه نسبت به معلولین، براساس فرضیاتی در مورد معلولین شکل گرفته است که کاملا مغایر با نظر معلولین راجع به پذیرششان می باشد. یکی از ابزارهایی که همواره برای تغییر نگرش افراد مورد توجه بوده است، رسانه ها می باشند. در این بین از آنجا که محتوای شبکه های اجتماعی توسط خود جامعه تولید و انتخاب می شود، نسبت به رسانه های یک طرفه مثل تلویزیون، روزنامه ها بیشتر مورد توجه قرار می گیرند و می توانند سبب تغییر نگرش مردم شوند. در این تحقیق به مطالعه نقش رسانه در تغییر نگرش شهروندان تهرانی بر اساس مدل کوشش درخور پرداخته شده است که منظور از رسانه شبکه های اجتماعی می باشد. این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی می باشد جامعه آماری این تحقیق را شهروندان شهر تهران(افراد ۱۸ سال به بالا) تشکیل می دهند. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد توجه به تولید محتواهای راه محوری در شبکه های اجتماعی، بر نگرش شناختی، عاطفی و آمادگی برای عمل تاثیر گذار است. همچنین توجه به تولید محتواهای راه حاشیه ای شبکه های اجتماعی بر نگرش شناختی و عاطفی تاثیر گذار است لیکن بر نگرش آمادگی برای عمل تاثیری ندارد.

بنابر آمار سازمان ملل متحد، تعداد سالمندان تا سال ۲۰۵۰ بیش از دو برابر می شود و از ۸۴۱ میلیون نفر به ۲ میلیارد نفر می رسد. ازجمله مسائل مهمی که در دوره سالمندی نیز مطرح است سبک زندگی است. محققان در این پژوهش از مدل بومی استاندارد داخلی موجود در خصوص سبک زندگی سالمندان استفاده کردند که دارای 5 بُعد پیش گیری؛ فعالیت های جسمی، تفریحی، سرگرمی و ورزشی؛ تغذیه سالم؛ مدیریت تنش و روابط اجتماعی و بین فردی است. در این پژوهش، از دو راهکار هم بستگی و توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری تمام شهروندان تهرانی با حداقل 60 سال سن هستند. نتایج نشان داد که رسانه ها در ابعاد پیش گیری، تغذیه سالم و روابط اجتماعی و بین فردی نقش دارند؛ درحالی که بر ابعاد فعالیت های جسمی، تفریحی، سرگرمی و ورزشی و مدیریت تنش تأثیر معناداری ندارند.