کبری شمس الدینی

مدیران خودشیفته برای شهرت طلبی و بزرگ نمایی خود تلاش می کنند تا در عرصه فعالیتهای اجتماعی، حضور فعالی داشته و از این طریق ضعف های خود را پوشانده و منافع بیشتری کسب کنند. از سوی دیگر احتمال می رود مدیران خودشیفته، اطمینان بیش از حد به نگرش ها و توانمندهای شان داشته باشند. براین اساس هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر خود شیفتگی مدیران بر عملکرد اجتماعی داخلی و خارجی با تاکید بر بیش اطمینانی است. به این منظور، نمونه ای متشکل از 129 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1392 تا 1398 بررسی شدند. فرضیه های پژوهش با استفاده از داده های ترکیبی و به کارگیری رگرسیون چندگانه و لاجیت در نرم افزارهای استتا و ایویوز آزمون شدند. یافته های حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش بیان می کنند، خودشیفتگی مدیران بر عملکرد اجتماعی مدیران در حوزه داخلی و خارجی تاثیر مثبت و معناداری دارد. مدیران خودشیفته در جهت خود نمایی و جلب توجه ذینفعان داخلی و خارجی در فعالیتهای اجتماعی مشارکت می کنند. همچنین یافته ها نشان داد، بیش اطمینانی تاثیر منفی و معناداری بر رابطه خودشیفتگی مدیران و عملکرد اجتماعی داخلی و خارجی دارد. براین اساس، اعتماد به نفس کاذب مدیران منجر به کاهش اثر مثبت ویژگی خودشیفتگی مدیر بر عملکرد اجتماعی می شود.