امیر مشهدی محمدی

امروزه باتوجه به تغییر و تحولات جوامع مدرن و فراتر رفتن دامنه کنش افراد از حد دوستان و آشنایان به نهادها و سازمان ها، مسئله اعتماد اجتماعی اهمیتی خاص پیدا کرده است رسانه های ارتباطی به تصورات افراد از محیط شکل می دهند و با ارائه تصویری زشت یا زیبا از جامعه، افزایش یا کاهش میزان اعتماد را در بین مخاطبان خود موجب می شوند. همچنین به شکل گیری الگوهای کنش در بین مخاطبان کمک می کنند تا در موقعیت های مختلف دست به اقدام بزنند. رسانه های ارتباطی (چاپی و الکترونیکی) می توانند زمینه دسترسی به نهادهای انتزاعی و تخصصی را برای مخاطبان خود فراهم آورند و در نتیجه، موجب اعتماد یا بی اعتمادی آنان به این نهادها شوند. ازاین رو، هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تطبیقی میان مصرف رسانه های ارتباطی (چاپی و الکترونیکی) و میزان اعتماد اجتماعی در بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران سال 1399 بوده است. روش پژوهش به لحاظ اجرا، پیمایشی و از نظر نوع، کاربردی است. نمونه آماری پژوهش، با روش خوشه ای و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان طبق محاسبات صورت گرفته، 384 نفر محاسبه شده است. ابزار جمع آوری داده ها نیز پرسشنامه محقق ساخته بوده است. نتایج پژوهش به لحاظ آماری، وجود همبستگی مثبت و معنادار بین متغیرهای مصرف رسانه ای ارتباطی (چاپی و الکترونیکی) و میزان اعتماد اجتماعی را نشان داد؛ یعنی با بالا رفتن میزان استفاده از رسانه های ارتباطی، اعتماد اجتماعی نیز افزایش می یابد. این امر ما را با نقش مهم رسانه ها در نگرش افراد، آشنا  و لزوم پرداختن به این مسئله را دوچندان می کند.

مدیریت تکنولوژی، کیفیت خدمات،چابکی سازمانی، شرکت ایرتویا.