عباس دوستدار روزبهانی

پژوهش حاضر با هدف تحلیل عوامل مؤثر بر توسعه تندرستی زنان در ایران به روش کیفی و با استفاده از نظریه برخاسته از داده ها انجام پذیرفت. جامعه این تحقیق را مدیران و کارشناسان حوزه تندرستی، اساتید و صاحب نظران تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی (زنجیره ای)، 16 نفر برای انجام مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند. به منظور سنجش اعتبار ابزار کیفی تحقیق، از مقبولیت، انتقال پذیری و تأیید پذیری استفاده شد و تجزیه و تحلیل داده ها طی سه مرحله کدگذاری(کدگذاری باز، محوری و انتخابی) صورت پذیرفت. یافته های تحقیق نشان داد که در مرحله کدگذاری باز از میان 231 کد اولیه استخراج شده پس از بررسی های مکرر و تشابه یابی، 122 کد ثانویه با 607 تکرار شناسایی شد و در مرحله کدگذاری محوری به مقوله های اصلی و فرعی طبقه بندی گردید: شرایط علٌی(شرایط جسمانی، شرایط درون فردی، شرایط ساختاری و شرایط اجتماعی)؛ شرایط زمینه ای( شرایط زیرساختی، شرایط رسانه ای و شرایط توسعه ای)؛ شرایط مداخله گر ( شرایط جامعه شناختی، شرایط مدیریتی، شرایط امکاناتی و شرایط قانونی)؛ استراتژی ها (حمایت اقتصادی- اجتماعی، فرهنگ سازی،راهبرد آموزشی) و پیامدها. در ادامه قضایای نظری و الگوی پژوهش در قالب روابط بین مقوله ها در مرحله کدگذاری انتخابی معین شد و 6 قضیه اصلی پژوهش تدوین گردید. نهادها و سازمان های سیاست گذار تندرستی زنان در ایران، می توانند الگوی مدیریتی، برنامه ها و عوامل مستخرج از پژوهش حاضر را به عنوان یک راهنما و اهرم توسعه به کار گیرند.