نیما اسماعیل نسب

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش سلامت سازمانی و سرمایه روانشناختی بر ارتقاء بهزیستی کارکنان در سازمان های ورزشی استان کرمان بود. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است که به شکل میدانی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کارکنان سازمان های ورزشی استان کرمان تشکیل دادند (245=N) که از بین آنها 150 نفر به روش تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها پس از تأیید روایی و پایایی از پرسش نامه های بهزیستی ریف (1989) ، پرسشنامه استاندارد 24 سوالی سرمایه روانشناختی لوتانز (2007) و پرسشنامه 44 سوالی استاندارد سلامت سازمانی هوی و فیدمن (1987) استفاده گردید. داده ها به کمک روش حداقل مربعات جزئی تحلیل شد. نتایج نشان داد که سلامت سازمانی و سرمایه روانشناختی بر ارتقاء بهزیستی کارکنان در سازمان های ورزشی تأثیر مستقیم و معنادار دارد. با توجه به یافته های پژوهش حاضر به مسئولان سازمان های ورزشی توصیه می شود که بسترهای لازم را برای پیاده سازی سلامت سازمانی و افزایش سرمایه روانشناختی جهت توسعه نیروی انسانی در این سازمان ها فراهم آورند.