شمس غفاری

تحقیق پیش رو با هدف تعیین نقش ادراک قلدری سازمانی در ارتباط بین استرس شغلی و تمایل به ترک شغل در کارکنان وزارت ورزش و جوانان انجام گرفت. روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان تمام وقت وزارت ورزش و جوانان تشکیل می داد (700=N). با استفاده از جدول حجم نمونه کرجسی مورگان، تعداد 281 نفر به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها شامل سه پرسشنامه استرس شغلی پارکر و دکوتیز (1983)، تمایل به ترک خدمت کیم و همکاران (2007) و قلدری سازمانی ایلینویز (2001) بود. روایی پرسشنامه ها به تائید 8 تن از اساتید مدیریت ورزشی رسیده و پایایی آن ها در یک تحقیق مقدماتی بر روی 30 نفر از اعضای جامعه تحقیق و استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه های استرس سازمانی، تمایل به ترک خدمت و قلدری سازمانی 81/0، 88/0 و 79/0 به دست آمد. از روش های آماری توصیفی و استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده استفاده شد و نتایج نشان داد که هر سه متغیر تحقیق و مولفه هایشان، در وزارت ورزش و جوانان به طور معنی داری در وضعیت بالاتر از متوسط قرار دارند و برازش مدل نهایی پژوهش مبنی بر ارتباط معنادار بین استرس شغلی و تمایل به ترک خدمت با توجه به متغیر میانجی قلدری سازمانی معنادار است. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که قلدری سازمانی می تواند به عنوان عاملی در جهت افزایش تمایل به ترک خدمت در اثر استرس شغلی، قلمداد شود؛ لذا پیشنهاد می شود با استفاده از سازوکارهایی چون تدوین قوانین و مقررات ویژه، از بروز یا تشدید قلدری سازمانی کاست.