محمدرضا عزیزی پور

قرآن کریم کلام راستین الهی، علاوه بر اینکه یک مجموعه کامل از پیام های دینی- عقیدتی است، در زمره کتاب های غنی ادبی نیز محسوب می گردد. این کتاب الهی دارای تصویرهایی با خیالی گسترده و عمیق بوده که در گستره خیال آن ها، عناصری چون تشبیه، استعاره، موسیقی، حس آمیزی، رنگ و ... نقش اساسی دارند. یکی از ارکان و عناصر مؤثر در زیبایی ادبی این تصویرها، استفاده از رنگ می باشد؛ هرچند تنوع و گوناگونی رنگ ها در این کتاب آسمانی اندک است، اما همین تنوع اندک نیز در پروردن خیال مخاطب، نقشی ارزنده دارد. رنگ های بکاررفته در قرآن کریم یا به منظور توصیف یک چیز یا یک پدیده، مورد استفاده واقع شده اند یا دارای معانی استعاری، کنایی و گاه تشبیهی می باشند؛ پژوهش حاضر می کوشد با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و ابزار کتابخانه ای به تبیین و بررسی کاربردهای رنگ های موجود در قرآن کریم پرداخته و دلالت های هر یک را تبیین کنند.

نقد و بررسی آثار علمی باعث شناساندن ویژگیها و کاستیهای آنها و در نتیجه دوری از نقاط ضعف و تاکید بر نقاط قوت را در پی خواهد داشت و بی تردید ارتقاء کیفیت کتابهای دانشگاهی تنها با نقادی صریح، سازنده و کنار گذاشتن تعارفات میسر خواهد شد. بر این اساس و بنا به در خواست شورای بررسی متون پژوهشگاه علوم انسانی، کتاب «دراسة منهجیة فی ترجمة الصحف و المجلات» اثر استاد محترم آقای عدنان طهماسبی مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده از بررسی اثر مذکور بر این موضوع دلالت دارد که این کتاب مانند اکثر تالیفات انسانی دارای امتیازات و کاستیهایی است که در شکل و محتوا نمودار گشته است. از جمله امتیازات این اثر، داشتن پیشگفتار، فهرست مطالب، مراجع معتبر، معادل یابی خوب برخی  اصطلاحات سیاسی و ورزشی، روانی و رسایی ترجمه بجز در برخی از موارد  که به صورت مفصل درباره آنها بحث شده است. نبود تقسیم بندی دقیق موضوعی، نداشتن تمرینات مناسب، عدم حرکت گذاری، اشکالات تایپی، شتاب زدگی و عدم ویرایش، از کاستیهای این کتاب به شمار می رود که باعث بروز ضعف های زیادی در عدم انطباق ترجمه فارسی با متن عربی شده است و در پایان پیشنهاداتی جهت رفع کاستی ها و نادرستیها ارائه گردیده است

ادبیات مقاومت شاخه ای از ادبیات است که به اشعاری اختصاص دارد که نتیجه مقاومت و دلاورمردی های یک ملّت یا قوم در برابر هرگونه تجاوز و ظلم و ستم است. با نگاهی به ادبیات کشورهایِ درگیر جنگ- داخلی یا خارجی- در می یابیم که این نوع از ادبیات نزد آن ها از جایگاه ویژه ای برخوردار است. وطن دوستی یا عشق به میهن یکی از مهمترین درون مایه های غنایی اشعار شاعران معاصر فلسطینی است. از جمله این شاعران می توان از ابراهیمطوقان، علی فوده، عمر ابوریشه، صالح محمود هواری و کمال ناصر یاد کرد که احساس عشق به وطن درجاى جاى اشعارشان، به خوبى متجلّى و آشکار است. شعر این شاعران جزئی از شعر مقاومت در جهان است که با نام فلسطین تجلّی می یابد. مقاله حاضر می کوشد با بررسی دیوان های شعری این شاعران و انتخاب نمونه هایی از دریای بیکران وطن دوستی آنها، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی و تبیین این حس در اشعار آنان بپردازد.