رسول قاسم زاده

   این پژوهش به طراحی الگوی مطلوب مدیریت استعداد و ارزیابی وضع موجود مدیریت استعداد  سازمان پرداخته است.  مطالعه حاضر با توجه به هدف آن  از روش تحقیق آمیخته اکتشافی استفاده نمود. جامعه تحقیق در بخش کیفی، مدیران سازمان تامین اجتماعی بودند و  جمع آوری داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختارمند و  نمونه  گیری هدفمند با مشارکت تعداد 20 مدیر عالی و میانی سازمان انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوای استقرایی در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. به منظور برآورد الگو و شناسایی وضع موجود فعالیت ها و فرآیندها در سازمان تامین اجتماعی، پرسشنامه حاصل از تحلیل مصاحبه های کیفی با 28  گویه در بین 245 نفر از مدیران سازمان تامین اجتماعی به روش نمونه  گیری تصادفی ساده  توزیع شد. در بخش کیفی این پژوهش، الگوی مدیریت استعداد در چهاربعد  جذب (استعدادخواهی)  با تعداد 12 مولفه، انتخاب  (استعداد یابی) با تعداد 7 مولفه، توسعه (استعدادپروری)  با تعداد 10مولفه و حفظ (استعدادگماری) با تعداد 8 مولفه جمعا 37 مولفه بدست آمد. نتایج حاصل از اجرای آزمون تی تک نمونه  بر روی داده های بدست آمده نشان داد که  در چرخه مدیریت استعداد در سازمان تامین اجتماعی بعد استعدادخواهی کمترین میانگین را به خود جلب کرده است در حالیکه بعد استعدادپروری با بیشترین میانگین در وضع موجود است. نظر می رسد سازمان تامین اجتماعی باید توجه بیشتری را به فرایند جذب (استعداد خواهی) معطوف دارد.

آموزش ها ی فنی حرفه ای یکی از وظایف اصلی دولت ها بوده که ارتباط مستقیم با کاهش نرخ بیکاری و رشد بهره وری و افزایش و در نهایت رشد اقتصادی درکشورها دارد ، به گونه ای که در بسیاری از کشورها اصطلاحات آموزش ها ی فنی و حرفه ای در رأس اولویت های ملی آن کشورها قرار گرفته است. در این به بررسی اجمالی آموزش مربیان فنی و حرفه ای در ایران و تطبیق آن در این سیستم پرداخته و مقایسه ای تطبیقی بر اساس مطالعات انجام شده روی آموزش مربیان فنی و حرفه ای در سایر کشورها انجام داده ایم. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که جمهوری اسلامی ایران در آموزش مربیان فنی و حرفه ای به طورکلی ، از جایگاه خوبی برخوردار است. بنابراین ، مسیر ارتقاء و اصلاحات این آموزش ها بایستی از محور گسترش کم ّ ی تغییر وضعیت داده و موضوع تعمیق کیفی و افزایش اثربخشی آن به طور اساسی مورد نظر قرار گیرد. همچنین ، جایگاه ایران از لحاظ میزان تدارک و ارا ئه آموزش ها ی سفارش محور یا تقاضامحور در سطوح فنی و حرفه ای که منطبق بر نیاز بازارکار بوده دارای ضعف هایی است که می توان با مشارکت صاحبان صنایع و حرف از این نظر نیز در جایگاه مناسب و در خور شأن جمهوری اسلامی ایران در منطقه و جهان قرار گیرد.