فریده نریمیسایی

هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی آموزش ایمن سازی در برابر استرس و آموزش خودشفقت ورزی بر حس-عاملیت، تنظیم هیجانی در نوجوانان پسر شهر اهواز بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزم ون و گ روه گواه و مرحله پیگیری دوماهه ب ود. جامعه آماری پژوهش کلیه نوجوانان پسر شهر اهواز در سال تحصیلی 1401-1400 بود، که از میان آنها 75 دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم، بصورت روش تصادفی مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه (هر گروه 25 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش اول تحت آموزش ایمن سازی در برابر استرس مایکنباوم (2008) طی 8 جلسه 90 دقیقه ای و گروه آزمایش دوم تحت آموزش خودشفقت ورزی گیلبرت (2009) طی 8 جلسه 90 دقیقه ای قرار گرفتندوبرای گروه گواه مداخله ای انجام نشد. ابزارهای م ورد اس تفاده شامل مقیاس حس-عاملیت وودی (2013) و پرسش نامه سبک های تنظیم شناختی هیجان فرم کوتاه گارنفسکی و کرایج (2002) بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS-23 تحلیل شدند. نتای ج تحلیل داده ها نشان داد که آموزش ایمن سازی در برابر استرس و آموزش خودشفقت ورزی ب ر حس عاملیت، تنظیم هیجانی مثبت و منفی نسبت به گروه گواه در نوجوانان پسر تأثیر داشته(001/0>p) و هم چنین مشخص شد آموزش ایمن سازی در برابر استرس در افزایش حس عاملیت و تنظیم هیجانی مثبت و کاهش تنظیم هیجانی منفی، نسبت به آموزش خودشفقت ورزی اثربخشی بیشتر داشته است (001/0>p). نتایج در مرحله پیگیری نیز پایدار بود. ازاین رو بکارگیری روش آموزش ایمن-سازی در برابر استرس به عنوان یک مداخله مؤثرتر می تواند جهت افزایش حس عاملیت و تنظیم هیجانی مثبت و کاهش تنظیم هیجانی منفی نوجوانان پسر مورد استفاده قرار گیرد.

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش ایمن سازی در برابر استرس و آموزش خودشفقت ورزی بر میزان گرایش به خودارضایی و هرزه نگاری اینترنتی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم انجام شد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه گواه بود . جامع ه آم اری ای ن پژوه ش کلیه نوجوانان پسر شهر اهواز در سال تحصیلی 1400-1399 بود، ک ه از میان آن ها 75 دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم پایه دوازده، به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارده شدند. گروه آزمایش اول تحت آموزش ایمن سازی در برابر استرس مایکنبام (2008) طی 8 جلسه 90 دقیقه ای و گروه آزمایش دوم تحت آموزش خودشفقت ورزی گیلبرت (2009) طی 8 جلسه 180 دقیقه ای قرار گرفتند و برای گروه گواه مداخله ای انجام نشد. ابزارهای م ورد اس تفاده شامل پرسشنامه گرایش به خودارضایی ( MTQ ) جوزاک (1396) و پرسشنامه ولع در هرزه نگاری اینترنتی ( PCQ ) کریس و روزنبرگ (2014) بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. نتای ج تحلیل داده ه ا نش ان داد ک ه آموزش ایمن سازی در برابر استرس و آموزش خودشفقت ورزی ب ر میزان گرایش به خودارضایی و هرزه نگاری اینترنتی نسبت به گروه گواه در نوجوانان پسر تأثیر داشته و همچنین مشخص شد اثربخشی آموزش خودشفقت ورزی در کاهش گرایش به خودارضایی و هرزه نگاری اینترنتی نسبت به آموزش ایمن سازی در برابر استرس بیشتر بوده است (001/0> P ). نتای ج نش ان دهنده اثربخشی آموزش ایمن سازی در برابر استرس و آموزش خودشفقت ورزی ب ر میزان گرایش به خودارضایی و هرزه نگاری اینترنتی در نوجوانان ب ود.